Δείτε τη διαδικασία του τοκετού βήμα- βήμα

Iatropedia
10 Φεβρουαρίου 2015 | 13:02

Η διαδικασία του τοκετού είναι μια κατάσταση η οποία γεμίζει άγχος αλλά και χαρά τους γονείς αφού θα κρατήσουν αγκαλιά το μωρό τους. Ωστόσο πολλές γυναίκες νιώθουν φόβο αφού δεν ξέρεουν τι τους περιμένει. Δείτε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί βήμα- βήμα τη διαδικασία του τοκετού.

Του Μενέλαου Κ. Λυγνού Μαιευτήρα Χειρουργού Γυναικολόγου

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθούμε σε δύο όρους, που χρησιμοποιούνται στη μαιευτική και αφορούν τον τοκετό. Ο πρώτος όρος είναι η πρόκληση του τοκετού. Με τον όρο αυτόν αναφερόμαστε στη διαδικασία έναρξης του τοκετού με τεχνητά μέσα.

Η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται για να προστατευθεί η υγεία τόσο της μητέρας, όσο και του νεογνού. Γι’ αυτό είναι σημαντικό πριν από την απόφαση για πρόκληση τοκετού να έχει επιβεβαιωθεί με υπερηχογραφικό και καρδιοτοκογραφικό έλεγχο η ωριμότητα του εμβρύου. Οι ενδείξεις για πρόκληση τοκετού είναι τόσο μητρικές, όσο και εμβρυϊκές.

Οι μητρικές ενδείξεις περιλαμβάνουν την προεκλαμψία, τη χρόνια υπέρταση, την καδιολογική νόσο και το σακχαρώδη διαβήτη.

Οι εμβρυϊκές ενδείξεις περιλαμβάνουν την παράταση της κύησης, την πρόωρη ρήξη των εμβρυϊκών υμένων καθώς και την πλακουντιακή ανεπάρκεια, η οποία διαπιστώνεται με τον υπερηχογραφικό και τον καρδιοτοκογραφικό έλεγχο και μπορεί να οδηγήσει σε καθυστέρηση της ενδομήτριας ανάπτυξης.

Με δεδομένη την πιθανότητα αποτυχίας της πρόκλησης τοκετού, η οποία θα οδηγήσει σε καισαρική τομή, είναι σημαντικό να έχει ενημερωθεί η επίτοκος και ο σύντροφός της για τις ενδείξεις, που μας οδήγησαν στην απόφαση για πρόκληση τοκετού και να απαντηθούν οι προβληματισμοί τους.

Ο όρος επίρρωση του τοκετού αναφέρεται στην τεχνητή παρακίνηση του τοκετού, ο οποίος όμως έχει ξεκινήσει αυτόματα. Μερικές φορές είναι δυνατό ο τοκετός να έχει μεν ξεκινήσει αυτόματα, αλλά δεν εξελίσσεται από μόνος του. Σε αυτήν την περίπτωση με τη χορήγηση της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής βοηθάμε ενεργά την εξέλιξή του.

Τόσο η πρόκληση, όσο και η επίρρωση του τοκετού επιτυγχάνονται με την χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής. Η φαρμακευτική αγωγή, που συνήθως χρησιμοποιείται περιλαμβάνει την ορμόνη οξυτοκίνη και τις προσταγλανδίνες.

Η οξυτοκίνη είναι μία ορμόνη, που υπό φυσιολογικές συνθήκες παράγεται σε μία περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται υποθάλαμος και εκκρίνεται από μία άλλη περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται υπόφυση. Η ορμόνη αυτή εκκρίνεται κατά τη διάρκεια του τοκετού και προκαλεί τις συσπάσεις της μήτρας.

Η χορήγησή της ενδοφλεβίως κατά τη διάρκεια του τοκετού αυξάνει την ένταση των συσπάσεων της μήτρας, αν αυτές δεν είναι αρκετά ισχυρές για την πρόοδο του τοκετού, αλλά επιπλέον βελτιώνει και τη ρυθμικότητα και κατ’ επέκταση την αποτελεσματικότητα των συσπάσεων αυτών.

Οι προσταγλανδίνες είναι και αυτές ορμόνες, οι οποίες χορηγούνται σε δισκία από τον κόλπο και βοηθάνε την ωρίμανση του τραχήλου.

Μάλιστα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει συμπεριλάβει τόσο την οξυτοκίνη, όσο και τις προσταγλανδίνες στον κατάλογο των φαρμακευτικών σκευασμάτων, τα οποία είναι απαραίτητο να υπάρχουν σε ένα σύστημα παροχής υγείας.

Τόσο η πρόκληση όσο και η επίρρωση του φυσιολογικού τοκετού είναι πρακτικές, που αποσκοπούν στην εξασφάλιση της υγείας τόσο της επιτόκου, όσο και του νεογνού.