Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι εκείνοι που ΔΕΝ είναι κάνουν γυμναστική και ΔΕΝ είναι γενικότερα δραστήριοι σωματικά στην μέση ηλικία, έχουν μικρότερο εγκέφαλο από ό,τι οι συνομήλικοί τους 20 χρόνια αργότερα.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τις περιπτώσεις 1.583 ανδρών και γυναικών που δεν είχαν άνοια ή καρδιακή νόσο. Τους έβαλαν να τρέξουν ελαφρά σε διάδρομο γυμναστικής για να αξιολογήσουν το επίπεδο της φυσικής κατάστασης του καθενός συμμετέχοντα. Στη συνέχεια, 20 χρόνια αργότερα, οι ίδιοι συμμετέχοντες επανέλαβαν τη δοκιμασία αυτή και ταυτόχρονα οι επιστήμονες τους έκαναν και μαγνητικές τομογραφίες στους εγκεφάλους τους.
Τα εγκεφαλογραφήματα αποκάλυψαν ότι τα άτομα με μικρότερη αντοχή στην άσκηση στην πρώτη φάση του πειράματος και, επομένως, χαμηλότερο επίπεδο σωματικής ικανότητας είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν μικρότερο εγκέφαλο, σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν υψηλά επίπεδα φυσικής κατάστασης στην μέση ηλικία.
Διαπίστωσαν, επίσης, ότι οι συμμετέχοντες των οποίων η αρτηριακή πίεση και ο καρδιακός ρυθμός αυξήθηκε περισσότερο κατά τη διάρκεια της άσκησης (δηλαδή κουράζονταν ευκολότερα), ήταν πιο πιθανό να έχουν μικρότερο εγκέφαλο αργότερα στην ζωή τους.
Οι συμμετέχοντες έκαναν μαγνητικές τομογραφίες στον εγκέφαλό τους μόνο στο δεύτερο και τελευταίο μέρος του πειράματος, κάτι που σημαίνει ότι οι ερευνητές δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν το πόσο ακριβώς οι εγκέφαλοί τους είχαν συρρικνωθεί με την πάροδο του χρόνου. Αλλά προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η σωματική άσκηση βελτιώνει την γενικότερη κατάσταση του εγκεφάλου και μειώνει τις επιπτώσεις της γνωστικής εξασθένησης.
Δεν είναι ακόμη γνωστό σε ποιο σημείο στην ζωή, η σωματική άσκηση γίνεται πιο κρίσιμη για τον όγκο του εγκεφάλου, υποστηρίζουν οι συγγραφείς της έρευνας. “Δεν είμαστε σε θέση να πούμε από την μελέτη μας αν η γυμναστική στην μέση ηλικία ή αργότερα στη ζωή έχει μεγαλύτερη σημασία”, ανέφερε χαρακτηριστικά η επικεφαλής της έρευνας Nicole Spartano, από την Σχολή Ιατρικής του πανεπιστημίου της Βοστώνης.