Γιατί παθαίνουμε έμφραγμα ενώ δεν έχουμε χοληστερίνη;

Iatropedia
02 Αυγούστου 2012 | 00:00

Η απλή εξέταση των λιπιδίων δεν μας λέει πάντα όλη την αλήθεια για τον κίνδυνο να νοσήσουμε από έμφραγμα η άλλες παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος.Αυτό γίνεται αντιληπτό γιατί παρά τις προσπάθειες μας το 50 % των ανθρώπων που παθαίνουν καρδιακή προσβολή η ακόμα που πεθαίνουν εξ αιτίας αυτής , έχουν φυσιολογικές τιμές χοληστερίνης .

Και τα ερωτηματικά παραμένουν : γιατί συμβαίνει να είναι οι καρδιακές παθήσεις ο υπ ΄αριθμόν ένας κίνδυνος παρά τα χιλιάδες test λιπιδίων που κάνουμε καθημερινά ; Προφανώς κάτι διαφεύγει. Και σύμφωνα με κάποιους ερευνητές ίσως μας διαφεύγει το 40% του πληθυσμού , που με βάση τις συνήθεις εξετάσεις έχει «φυσιολογικές» τιμές .

Σχετικά πρόσφατα έχει εισαχθεί στην κλινική πράξη και η εξέταση των σωματιδίων της κακής (LDL )χοληστερίνης , γιατί βρέθηκε ότι τα πολύ μικρά και πυκνά σωματίδια της είναι υπεύθυνα για την πρόκληση βλάβης στο τοίχωμα των αγγείων.

Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι η ολική χοληστερίνη η LDL χοληστερίνη ήταν γενικά κυρίως υπεύθυνες για την αρτηριοσκληρυντική νόσο. Σήμερα είναι ευρέως αποδεκτό ότι αυτό που φταίει είναι η αλληλεπίδραση των λιποπρωτεινικών σωματιδίων με το αρτηριακό τοίχωμα.

Αν κάποιος έχει κακή (LDL) χοληστερίνη πχ στο 100 , με τις γνωστές γενικές κατευθυντήριες οδηγίες θα λέγαμε ότι δεν κινδυνεύει . Δεν θα ξέραμε όμως πόσα μικρά σωματίδια περιλαμβάνονται μέσα σε αυτό τον αριθμό.

Και είναι για αυτόν το λόγο ίσως που πολλοί φτάνουν στο by pass με φυσιολογική LDL και υψηλή HDL , που είναι η καλή , προστατευτική χοληστερόλη .

Σε αυτούς τους ασθενείς η μέτρηση των σωματιδίων της LDL δίνει πολύ αυξημένες τιμές. Ο στόχος μας είναι να βρούμε αυτούς που κινδυνεύουν ενώ έχουν φυσιολογικά επίπεδα λιπιδίων.

Φυσικά το επιστημονικό ενδιαφέρον έχει εστιαστεί και σε άλλους αναδυόμενους παράγοντες κινδύνου όπως η φλεγμονή του αγγειακού τοιχώματος , τα υψηλά τριγλυκερίδια κλπ.

Τα παράδοξα -πέραν του γνωστού French paradox όπου ενώ υπάρχει κατανάλωση λιπαρών και κόκκινου κρασιού δεν αυξάνεται ο καρδιακός κίνδυνος – συνεχίζονται και με άλλες παρατηρήσεις ερευνητών . Υπάρχουν πχ κάποιες φυλές στην Αφρική που ζουν με γάλα και αίμα και που ενώ έχουν πολύ υψηλές τιμές χοληστερόλης δεν αναπτύσσουν αρτηριοσκλήρωση.

Έτσι πρόληψη παραμένει ο κύριος τρόπος αποφυγής των κινδύνων από το καρδιαγγειακό σύστημα μέχρι να ξεκαθαρίσει το επιστημονικό τοπίο στο επίπεδο των λιπιδίων. Το μέτρο είναι και εδώ ο κανόνας που θα πρέπει να ακολουθείται. Η μεσογειακή μας διατροφή , η άσκηση και η προσήλωση στις οδηγίες του ενημερωμένου θεράποντος ιατρού που παρακολουθεί τις επιστημονικές εξελίξεις , είναι ασπίδα προστασίας στις απειλές κατά της υγείας μας.