Της Χριστίνας Ι. Μπουντούρη
Γενικού – Οικογενειακού Ιατρού
Οι λεμφαδένες αποτελούν μέρος του λεμφικού συστήματος και παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή στην άμυνα του οργανισμού. Φιλτράρουν το λεμφικό υγρό παγιδεύοντας βακτηρία, ιούς και άλλες ξένες ουσίες, οι οποίες στη συνέχεια καταστρέφονται από ειδικά λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται λεμφοκύτταρα.
Διογκωμένοι λεμφαδένες μπορεί να ψηλαφηθούν στο λαιμό, στις μασχάλες και στις βουβωνικές χώρες. Λεμφαδενικές διογκώσεις μπορεί να παρουσιαστούν και σε άλλα σημεία του σώματος π.χ. πνεύμονες και κοιλιά, αλλά δεν μπορούν να εντοπιστούν με κλινική εξέταση παρά μόνο με απεικονιστικό έλεγχο.
Η συνήθης αιτιολογία διόγκωσης είναι μία λοίμωξη, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα προσπαθεί να καταπολεμήσει τον λοιμώδη παράγοντα. Όταν η λοίμωξη υποχωρήσει οι λεμφαδένες επιστρέφουν στο φυσιολογικό τους μέγεθος και αυτό μπορεί να χρειαστεί μία εβδομάδα ή και λίγο περισσότερο.
Ορισμένα παραδείγματα που μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση των λεμφαδένων του λαιμού αποτελούν η αμυγδαλίτιδα, το κοινό κρυολόγημα και οι λοιμώξεις των δοντιών και του τριχωτού της κεφαλής.
Δερματικές λοιμώξεις των χεριών μπορεί να συνοδεύονται με διόγκωση των λεμφαδένων της μασχάλης, ενώ των κάτω άκρων και των γεννητικών οργάνων μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση των λεμφαδένων της βουβωνική χώρας.
Πιο σπάνιες αιτίες αποτελούν ο καρκίνος, το λέμφωμα και οι λευχαιμίες. Όταν ο καρκίνος δίνει μεταστάσεις μπορεί να διηθήσει τους λεμφαδένες μέσω της λεμφικής οδού.
Έτσι ο καρκίνος του μαστού μπορεί να διηθήσει τους λεμφαδένες της μασχάλης και του λάρυγγα τους λεμφαδένες του λαιμού. Οι λευχαιμίες και τα λεμφώματα μπορεί να προκαλέσουν τη διόγκωση πολλών λεμφαδένων.
Ένα άτομο θα μπορούσε να είναι εντελώς ασυμπτωματικό και οι διογκωμένοι λεμφαδένες να βρεθούν τυχαία από τον γιατρό στα πλαίσια της γενικής φυσικής εξέτασης.
Σε άλλες περιπτώσεις οι λεμφαδένες μπορεί να είναι επώδυνοι και για το λόγο αυτό ο ασθενής να αναζητήσει ιατρική βοήθεια.
Πολλές φορές άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με την υποκείμενη νόσο μπορεί να είναι πιο σημαντικά και να κατευθύνουν τη διάγνωση.
Για παράδειγμα, ο πυρετός, οι νυχτερινές εφιδρώσεις, η απώλεια σωματικού βάρους, ο πονόδοντος, ο πονόλαιμος και η τοπική φλεγμονή μπορούν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τον προσδιορισμό της αιτίας της διόγκωσης των λεμφαδένων.
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τους διογκωμένους λεμφαδένες, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η υποκείμενη αιτία που τους προκαλεί.
(1)(1)(5).jpg)
Χριστίνα Ι. Μπουντούρη
Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός
Email: cbountouri@gmail.com