Το 2013 64,3 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν γλαύκωμα και ο αριθμός αυτός αναμένεται να εκτοξευτεί το 2020 στα 76 εκατομμύρια!
Παρά την εξέλιξη της οφθαλμολογίας, το γλαύκωμα είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία τύφλωσης παγκοσμίως καθώς στα αρχικά στάδια δεν προκαλεί συμπτώματα και όταν διαγνωστεί η βλάβη είναι μη αναστρέψιμη.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Γλαυκώματος, με την ευκαιρία της φετινής Παγκόσμιας Εβδομάδας Γλαυκώματος ( 12 με 18 Μαρτίου), αναφέρει ότι σύμφωνα με μελέτες για την επιδείνωση της κατάστασης ευθύνονται οι δημοσιονομικοί περιορισμοί στον τομέα της υγείας και η έλλειψη η κακή ενημέρωση κυρίως στους αγροτικούς πληθυσμούς.
Η έλλειψη ενημέρωση στους αγροτικούς πληθυσμούς είναι υπεύθυνη για το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων αυτών φτάνουν στον γιατρό όταν η βλάβη είναι μη αναστρέψιμη.
«Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου και στη συνέχεια η τακτική παρακολούθηση του ασθενή μπορούν να αποτρέψουν την τύφλωση από γλαύκωμα» τονίζει ο διαπρεπής ο χειρουργός οφθαλμίατρος, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκηςκαι επιστημονικός υπεύθυνος του Οφθαλμολογικού Κέντρου Γλαυκώματος & Laser Αθηνών κ. Βασίλειος Κοζομπόλης.
«Κι αυτό γατί, συνεχίζει ο κ Κοζομπόλης, οι νέες χειρουργικές τεχνικές που εφαρμόζουμε στην Ελλάδα, όπως η χρήση μικροσκοπικών βαλβίδων, βοηθούν στην απορροή του υδατοειδούς υγρού που είναι υπεύθυνο για την αυξημένη πίεση του οφθαλμού και βάζουν φρένο στην εξέλιξη της νόσου. Μπορούν δε να εφαρμοστούν οι μέθοδοι αυτές επιτυχώς σε συνδυασμό με την εγχείρηση καταρράκτη».
Η πάθηση εμφανίζεται συνήθως σε ασθενείς της 3ης ηλικίας, αν και σπανιότερα μπορεί να εμφανιστεί σε νέους ανθρώπους καθώς επίσης και σε παιδιά.
Η αιτία του γλαυκώματος είναι πολυπαραγοντική και οι βασικοί παράγοντες κινδύνου είναι:
-H αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.
– Tο οικογενειακό ιστορικό.
– Oλεπτός κερατοειδής.
-H μυωπία.
-O σακχαρώδης διαβήτης.
-Ιστορικό οφθαλμικού τραύματος.
-Μακροχρόνια τοπική ή συστηματική χρήση κορτιζόνης.
Σύμφωνα με τους οφθαλμίατρους η μόνη άμυνα που έχουν κυρίως τα άτομα της τρίτης ηλικίας απέναντι στο γλαύκωμα είναι η πρόληψη, η οποία μπορεί να γίνεται με μια τουλάχιστον εξέταση το χρόνο,.
«Η αντιμετώπιση του γλαυκώματος, όταν αυτό διαγνωστεί έγκαιρα μπορεί να γίνει είτε με φαρμακευτική αγωγή (κολλύρια), είτε με ειδικό laser (Selective Laser Trabecouloplasty), αλλά και με χειρουργική επέμβαση» τονίζει ο κ Κοζομπόλης και προσθέτει:
«Στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται το laserαυτό δρα στις ήδη υπάρχουσες αποχετευτικές οδούς του ματιού, μειώνοντας τις αντιστάσεις που συναντά το υγρό του ματιού κατά την αποχέτευσή του, με αποτέλεσμα την μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης».
Η χειρουργική επέμβαση για την πάθηση του γλαυκώματος ονομάζεται τραμπεκουλεκτομή. Κατά την επέμβαση αυτή ο γιατρός με εργαλεία μικροχειρουργικής δημιουργεί μία παρακαμπτήριο οδό αποχέτευσης του υγρού του ματιού με σκοπό τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
Σε περιπτώσεις που έχουν προηγηθεί άλλες επεμβάσεις στο μάτι και η πιθανότητα επιτυχίας της τραμπεκουλεκτομής κρίνεται από τον γιατρό ότι είναι μειωμένη, μπορεί να γίνει αντιγλαυκωματική επέμβαση με τοποθέτηση αντιγλαυκωματικής βαλβίδας. Οι επεμβάσεις αυτές μπορούν να πραγματοποιηθούν σε χειρουργείο μιας ημέρας.
Από μελέτες που έχουν γίνει, το περπάτημα και η αερόβιος άσκηση δρουν ευεργετικά στην μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης, ενώ αντίθετα η συστηματική άρση βαρών μπορεί να οδηγήσει σε αύξησή της. Είναι σημαντικό για όλους η προληπτική οφθαλμολογική εξέταση και κρίνεται επιβεβλημένη σε όσους έχουν κληρονομικό ιστορικό γλαυκώματος.
Το οικονομικό κόστος από τις επιπτώσεις του γλαυκώματος είναι τεράστιο και ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε παγκόσμια κλίμακα. Αθροιστικά το μέσο άμεσο και έμμεσο (επιβάρυνση οικογένειας, συστήματος υγείας, απώλεια εργατοωρών κ.λ.π.) ετήσιο κόστος για κάθε γλαυκωματικό ασθενή μπορεί να κυμαίνεται από 10.000 – 20.000 Ευρώ σύμφωνα με δημοσιευμένες μελέτες.