Μέχρι σήμερα ο βήχας θεωρείτο η βασική οδός μετάδοσης του βακτηρίου (Mycobacterium) που προσβάλλει συνήθως τους πνεύμονες και προκαλεί τη φυματίωση.
Οι ερευνητές, οι οποίοι παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε διαδικτυακό συνέδριο, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέφεραν ότι έως το 90% των βακτηρίων της φυματίωσης που εκκρίνονται από έναν ασθενή με την εκπνοή του, μπορούν να μεταφερθούν σε μικρά σταγονίδια μέσω του αέρα. Κάτι ανάλογο δηλαδή με αυτό που έχει διαπιστωθεί ότι συμβαίνει με την αερογενή μετάδοση του κορονοϊού και το οποίο δεν είχε γίνει αντιληπτό στην αρχή της πανδημίας.
Η φυματίωση είναι η πιο θανατηφόρα λοιμώδης νόσος στον κόσμο μετά την Covid-19, προκαλώντας περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια θανάτους ετησίως.
Πέρυσι μάλιστα καταγράφηκε η πρώτη αύξηση θανάτων εξαιτίας της μετά από μία δεκαετία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
Το 2020 περίπου 5,8 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο διαγνώστηκαν με φυματίωση, όμως ο ΠΟΥ εκτιμά ότι στην πραγματικότητα οι μολύνσεις ήταν σχεδόν 10 εκατομμύρια. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέιπ Τάουν στη Ν. Αφρική εκτιμούν ότι ένα μεγάλο ποσοστό των μολύνσεων συμβαίνει αερογενώς, χωρίς να γίνεται αντιληπτό. Αυτό πιθανότατα εξηγεί γιατί οι κλειστοί χώροι με πολλούς ανθρώπους -όπως οι φυλακές- αποτελούν γόνιμο πεδίο εξάπλωσης της φυματίωσης, όπως άλλωστε και της Covid-19.
Γι’ αυτό, οι ερευνητές προτείνουν ότι ορισμένες μέθοδοι ελέγχου του κορονοϊού (χρήση μάσκας, ανοικτά παράθυρα και πόρτες, τήρηση αποστάσεων) μπορούν να φανούν χρήσιμες και στην περίπτωση της φυματίωσης. Ο βήχας παραμένει χειρότερος από την αναπνοή, καθώς ένας μόνο βήχας μπορεί να εκπέμψει περισσότερα βακτήρια της φυματίωσης από ό,τι μια απλή εκπνοή. Όμως ένας μολυσμένος άνθρωπος αναπνέει περίπου 22.000 φορές τη μέρα, ενώ δεν βήχει περισσότερες από 500, συνεπώς ο βήχας συνεισφέρει μόνο κατά 7% στα συνολικά βακτήρια που εκκρίνει ένας ασθενής με φυματίωση.
Όπως και με τον κορονοϊό, λίγοι ασθενείς με φυματίωση αρκούν για να εξαπλώσουν τη λοίμωξη σε πολλούς άλλους ανθρώπους γύρω τους.
Η νόσος υπάρχει στον κόσμο εδώ και χιλιετίες και η αιτία της έγινε γνωστή πριν σχεδόν 150 χρόνια. Παρόλα αυτά η διάγνωση και η θεραπεία της έχουν ελάχιστα αλλάξει εδώ και δεκαετίες.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
φωτό: iStock