Η συνήθεια που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο άνοιας

Η άνοια είναι μία από τις μάστιγες της σύγχρονης εποχής, για την οποία δεν υπάρχουν πολλές θεραπείες. Μοιραία λοιπόν το ενδιαφέρον στρέφεται στην αναζήτηση των παραγόντων που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξής της, σε μια προσπάθεια να μειωθεί η συχνότητά της.

Τώρα, μια νέα μελέτη έρχεται να δείξει ότι μια συνήθεια που αποκτούν ολοένα περισσότεροι άνθρωποι αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο. Η συνήθεια αυτή είναι το να ζουν μόνοι και να απομονώνονται καθώς μεγαλώνουν από τους φίλους και τους συγγενείς τους.

Η συνήθεια αυτή στις ηλικίες άνω των 55 ετών, σχετίζεται με αύξηση κατά 30% των πιθανοτήτων που έχει κανείς να παρουσιάσει νόσο Αλτσχάιμερ ή άνοια, σύμφωνα με τη νέα μελέτη. Μάλιστα η κοινωνική απομόνωση ήταν ισχυρότερος ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για άνοια απ’ ό,τι:

• Η καθιστική ζωή
• Ο σακχαρώδης διαβήτης
• Η παχυσαρκία
• Η υπέρταση

Πώς θα μπορούσε, όμως, η μοναχική ζωή να ανοίγει τον δρόμο στην άνοια; «Ίσως ευθύνεται το γεγονός πως όσοι ζουν μόνοι νιώθουν περισσότερη μοναξιά ή περισσότερο στρες», είπε η επικεφαλής ερευνήτρια Dr Roopal Desai, από το Τμήμα Ψυχολογίας του University College του Λονδίνου (UCL).

Μία άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι «δεν έχουν αρκετά νοητικά ερεθίσματα, τα οποία είναι απαραίτητα για υγιείς νευρικές συνδέσεις στον εγκέφαλο», πρόσθεσε. «Το σίγουρο είναι ότι η μοναχική ζωή φαίνεται να αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο άνοιας».

Η νέα μελέτη

Η νέα μελέτη βασίσθηκε στην συνδυασμένη ανάλυση (μετανάλυση) των στοιχείων από 12 προγενέστερες. Οι μελέτες εκείνες είχαν διεξαχθεί σε επτά χώρες της Ευρώπης και της Ασίας. Είχαν συμμετάσχει συνολικώς 21.666 εθελοντές ηλικίας άνω των 55 ετών.

Με βάση τα ευρήματά τους οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι η κοινωνική απομόνωση ευθύνεται για το 8,9% των κρουσμάτων άνοιας.

«Η κοινωνική απομόνωση είναι πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για άνοια απ’ ό,τι νομίζαμε έως πρότινος», σημειώνουν οι ερευνητές στο άρθρο τους. Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση Ageing Research Reviews.

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η δραστήρια κοινωνική ζωή και η καθημερινή αλληλεπίδραση με φίλους και συγγενείς δρα προστατευτικά έναντι της άνοιας.