Του Γρηγόρη Σακκά Γυναικολόγου- Μαιευτήρα
Ινομυώματα
Τα ινομυώματα αποτελούν όγκους που εντοπίζονται στο μυομήτριο δηλαδή τον μυικό χιτώνα του τοιχώματος της μήτρας.
Πρόκειται για τους πιο συχνούς καλοήθεις όγκους του γυναικείου γεννητικού συστήματος. Παρά το γεγονός ότι οι όγκοι είναι καλοήθεις, μπορούν να προκαλέσουν επιπλοκές κι έτσι να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής της ασθενούς.
H κληρονομικότητα μπορεί να αποτελέσει επιβαρυντικό παράγοντα ως προς την εμφάνηση των ινομυωμάτων. Στη δημιουργία τους μπορεί να συμβάλει και η δράση των γυναικείων φυλετικών ορμονών.
Βέβαιο είναι επίσης οτι η ανάπτυξη των ινομυωμάτων επηρεάζεται κυρίως από τις ορμόνες οιστρογόνο και προγεστερόνη. Η χορήγηση αντισυλληπτικών χαπιών και γενικώς εξωγενών οιστρογόνων καθώς και η κύηση μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία και την ανάπτυξη των ινομυωμάτων.
Τα ινομυώματα εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας μιας γυναίκας, συγκεκριμένα μεταξύ του 35ου και 50ου έτους ηλικίας. Μετά την εμμηνόπαυση τα ινομυώματα μπορούν, μέχρι ενός ορίου, να συρρικνωθούν.
Αυτό οφείλεται στην αλλαγή της ορμονικής ισορροπίας των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών (μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων). Γυναίκες οι οποίες δεν παρουσίασαν ινομυώματα προεμμηνοπαυσιακά είναι βέβαιο πως δεν θα νοσήσουν και μετά την εμμηνόπαυση.
Διάγνωση
Tα μεγαλύτερα ινομυώματα μπορούν ψηλαφηθούν κατά τη διάρκεια μιας γυναικολογικής εξέτασης. Ο γυναικολόγος σας έχει τη δυνατότητα ακόμη και να διακρίνει τα ινομυώματα εκείνα, τα οποία εντοπίζονται κοντά στο στόμιο του τραχήλου της μήτρας. Δυστυχώς όμως τα μικρότερα σε μέγεθος ινομυώματα δεν μπορούν να ανακαλυφθούν με τις προαναφερθείσες μεθόδους.
Σε αυτή την περίπτωση, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η υποψία ύπαρξης ινομυώματος διενεργείται διακολπικός υπερηχογραφικός έλεγχος. Έτσι έχουμε έναν ακριβέστερο προσδιορισμό του μεγέθους αλλά και της θέσης των ινομυωμάτων.
Μια ιδιαίτερη μορφή της ενδομητρίωσης καλείται αδενομύωση. Απο πλευράς συμπτωμάτων μοιάζει πολύ με αυτά των ινομυωμάτων κι αποτελεί σημαντική διαφορική διάγνωση όσον αφορά αλλοιώσεις στο μυικό τοίχωμα της μήτρας.
Γυναίκες οι οποίες πάσχουν από αδενομύωση συχνά έχουν έντονους πόνους κατά την περίοδό τους. Τόσο στην αδενομύωση όσο και στα ινομυώματα παρατηρούνται αιμορραγικές διαταραχές καθώς και υπογονιμότητα.
Η υπερηχογραφική διαφοροποίηση των αλλοιώσεων στην περίπτωση μιας αδενομύωσης, απο αυτές ενός ινομυώματος είναι αρκετά δύσκολη και χρήζει αρκετής εμπειρίας απο πλευράς ιατρού. Κατ΄αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται μια στοχευμένη αλλά κι αποτελεσματική θεραπεία.
Είδη ινομυωμάτων
Ανάλογα με την ακριβή θέση των ινομυωμάτων, το αν εμφανίζονται μεμονωμένα ή μη καθώς και το προς ποια κατεύθυνση αναπτύσσονται, διακρίνουμε διαφορετικά είδη ινομυωμάτων. Στην περίπτωση που τα ινομυώματα χρήζουν θεραπευτικής αντιμετώπισης, η θεραπεία διαφοροποιείται αισθητά ανάλογα με την μορφή εμφάνισης του ινομυώματος.
– Υπορογόνια Ινομυώματα
Μπορούν να εντοπιστούν κάτω από τον ορογόνο χιτώνα στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας. Αναπτύσσονται απο το μυομήτριο προς το περιτόναιο Συνδέονται με την μήτρα με έναν μίσκο του οποίου η συστροφή μπορεί να προκαλέσει πόνους κι επιπλοκές. Δεν παρουσιάζουν αιμορραγικές διαταραχές.
– Ενδοτοιχωματικά Ινομυώματα
Πρόκειται για τον συνηθέστερο τύπο ινομυωμάτων. Η ανάπτυξή τους παρατηρείται εντός του μυομητρίου. Εντοπίζονται σε όλες τις στιβάδες του τοιχώματος της μήτρας.
– Υποβλεννογόνια Ινομυώματα
Είναι τα πιο μικρά αλλά και σπάνια ινομυώματα. Ωστόσο προκαλούν τα μεγαλύτερα προβλήματα. Αναπτύσσονται απο το μυομήτριο προς το ενδομήτριο, δηλαδή τον εσωτερικό ιστό της μήτρας. Είναι ικανά επίσης να προκαλέσουν σοβαρές αιμορραγίες.
– Ενδοσυνδεσμικά Ινομυώματα
Τα ενδοσυνδεσμικά ινομυώματα εντοπίζονται στους συνδέσμους που στηρίζουν τη μήτρα.
– Παρατραχηλικά Ινομυώματα
Πρόκειται για μια σπάνια μορφή ινομυωμάτων που εντοπίζεται κι αναπτύσσεται εντός των μυικών στιβάδων του τραχήλου.
Θεραπευτική αντιμετώπιση
H διαπίστωση παρουσίας ινομυώματος δεν χρήζει πάντοτε άμεσης θεραπευτικής αντιμετώπισης. Κατά κανόνα αντιμετωπίζουμε τα ινομυώματα μόνο όταν προκαλούν ενοχλήσεις ή είναι πιθανό να προκύψουν επιπλοκές. Στην περίπτωση λοιπόν που η θεραπεία είναι αναπόφευκτη, έχουμε στη διάθεσή μας διάφορες εναλλακτικές.
– Λαπαροσκοπική Εκπυρήνιση
Τα ινομυώματα αφαιρούνται είτε μέσω του κόλπου (υστεροσκοπική ινομυοματεκτομή) είτε σχεδόν αναίμακτα μέσω του κοιλιακού θόλου (λαπαροσκοπική ινομυοματεκτομή). Πολλά (εως και 30) όπως και μεγάλα (διάμετρος εως και 20 cm) μπορούν ινομυώματα ως εκ τούτου να αφαιρεθούν μέσω μιας τομής διαμέτρου μόλις 1cm.
– Εμβολισμός ινομυώματος
Ένας καθετήρας εισέρχεται στην μηροβουβωνική πτυχή, και στη συνέχεια καθοδηγείται έως τη μητριαία αρτηρία. Στη συνέχεια γίνεται έγχυση μικρών σωματιδίων (ζελατίνης) στα αγγεία τα οποία τροφοδοτούν τα ινομυώματα.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο τα αγγεία φράσσουν και τελικώς απονεκρώνονται.
Η εξατομικευμένη συμπτωματολογία καθώς και ενδεχόμενες επιθυμίες μιας ασθενούς πρέπει να λαμβάνονται υπ΄όψιν ως προς την επιλογή της μεθόδου η οποία τελικώς θα ακολουθηθεί.
.jpg)
Δρ.Γρ.Ε.Σακκάς
Γυναικολόγος- Μαιευτήρας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: