Καλύτερη καρδιακή υγεία με μείωση χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτείνη
Η μελέτη διέθετε στατιστική ισχύ γύρω από το σύνθετο τελικό σημείο του σκληρού μείζονος ανεπιθύμητου καρδιαγγειακού επεισοδίου (MACE) πρώτης καρδιακής προσβολής ή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου ή θανάτου καρδιαγγειακής αιτιολογίας (βασικό δευτερεύον σύνθετο τελικό σημείο) και κατέγραψε ότι η προσθήκη του Evolocumab στη βελτιστοποιημένη θεραπεία στατίνης οδήγησε σε μία στατιστικά σημαντική μείωση αυτών των επεισοδίων κατά 20% (p<0,001). Το ισχυρό όφελος σε αυτή την αντικειμενική παράμετρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά ήδη στους έξι μήνες και συνέχισε να αυξάνεται σωρευτικά σε ολόκληρη τη διάμεση διάρκεια των 2,2 ετών της μελέτης. Η τάξη μεγέθους, μάλιστα, της μείωσης του κινδύνου στο σκληρό σύνθετο τελικό σημείο MACE είχε ανοδική πορεία σε συνάρτηση με τον χρόνο, από 16% στο πρώτο έτος σε 25% πέραν του πρώτου έτους.
Η μελέτη κατέγραψε επίσης μία στατιστικά σημαντική μείωση κατά 15% (p<0,001) στον κίνδυνο του επεκταθέντος σύνθετου (κύριου) τελικού σημείου MACE, το οποίο περιλάμβανε νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη, επαναγγείωση στεφανιαίων, καρδιακή προσβολή, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή θάνατο καρδιαγγειακής αιτιολογίας.
Οι ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία με το Evolocumab παρουσίασαν μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακής προσβολής (27%, ονομαστική τιμή p<0,001), αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (21%, ονομαστική τιμή p=0,01) και επαναγγείωσης στεφανιαίων (22%, ονομαστική τιμή p<0,001). Σε ευθυγράμμιση με πρόσφατες δοκιμές πιο εντατικής μείωσης της LDL, δεν παρατηρήθηκε επίδραση στην καρδιαγγειακή θνησιμότητα. Παρομοίως, δεν παρατηρήθηκε επίδραση στη νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη. Σε μία διερευνητική ανάλυση, η μείωση του σχετικού κινδύνου για θανατηφόρο και μη θανατηφόρο καρδιακή προσβολή ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν 19% στο πρώτο έτος (p=0,003) και 33% πέραν του πρώτου έτους (p<0,00001).
«Καταδεικνύουμε πλέον για πρώτη φορά σε μία εξειδικευμένη μελέτη εκβάσεων ότι η μείωση της LDL χοληστερόλης με αναστολή της PCSK9 οδηγεί σε κλινικά σημαντικό καρδιαγγειακό όφελος», δήλωσε ο Marc S. Sabatine, M.D., M.P.H., Πρόεδρος του TIMI Study Group, Διακεκριμένος Καθηγητής Καρδιαγγειακής Ιατρικής στην Έδρα Lewis Dexter, MD, στο Brigham and Women’s Hospital και Καθηγητής Ιατρικής στο Harvard Medical School στη Βοστώνη των ΗΠΑ. «Τα οφέλη αυτά επιτεύχθηκαν με τη μείωση της LDL χοληστερόλης έως μία διάμεση τιμή 30 mg/dL, η οποία είναι σημαντικά χαμηλότερη από τους τρέχοντες στόχους, ενώ η τάξη μεγέθους της μείωσης του κινδύνου αυξανόταν όσο περισσότερο οι ασθενείς συνέχιζαν τη θεραπεία. Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν την ανάγκη για μακροχρόνια, δραστική μείωση της LDL χοληστερόλης στους ασθενείς μας με καρδιαγγειακή νόσο».
Όταν προστέθηκε σε θεραπεία στατίνης, το Evolocumab μείωσε την LDL-C από μία διάμεση τιμή 92 mg/dL στα 30 mg/dL, μία μείωση κατά 59% την εβδομάδα 48, η οποία διατηρήθηκε σε ολόκληρη τη διάρκεια της δοκιμής. Στις 48 εβδομάδες, η LDL-C είχε μειωθεί τουλάχιστον στα 25 mg/dL στο 42% των ασθενών που λάμβαναν θεραπεία με το Evolocumab, σε σύγκριση με <0,1% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (p<0,001). Επίσης, η θεραπεία με το Evolocumab είχε ευνοϊκές επιδράσεις σε άλλες λιπιδαιμικές παραμέτρους.
«Η εξέλιξη αυτή αλλάζει εντελώς το παιχνίδι για τους ασθενείς υψηλού κινδύνου. Παρά το ότι αυτοί οι ασθενείς αντιμετωπίζονταν με βέλτιστο τρόπο με τις πιο πρόσφατες θεραπείες, εξακολουθούσαν να διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για την εμφάνιση ενός επιπρόσθετου καρδιακού επεισοδίου. Είναι αξιοσημείωτο το ότι βλέπουμε μία τόσο μεγάλη επίδραση στη μείωση των καρδιακών επεισοδίων, με δεδομένο ότι αυτός ο πληθυσμός ασθενών λάμβανε θεραπεία με το Evolocumab μόνο για περίπου δύο έτη», δήλωσε ο Sean E. Harper, M.D., Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Έρευνας και Ανάπτυξης της Amgen. «Το απόλυτο όφελος θα είναι ακόμη μεγαλύτερο από εκείνο που παρατηρήσαμε στη δοκιμή εκβάσεων του Evolocumab, καθώς το ποσοστό καρδιαγγειακών επεισοδίων στην κλινική πρακτική είναι περίπου 2-3 φορές υψηλότερο από αυτό που συνήθως αναφέρεται σε μία ενδελεχώς ελεγχόμενη δοκιμή εκβάσεων».
Το Evolocumab έχει εγκριθεί σε περισσότερες από 40 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και του Καναδά, καθώς και του συνόλου των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αιτήσεις για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας σε άλλες χώρες εκκρεμούν.
Υπερχοληστερολαιμία και μικτή δυσλιπιδαιμία
Το Evolocumab ενδείκνυται σε ενήλικες με πρωτοπαθή υπερχοληστερολαιμία (ετερόζυγο οικογενή και μη οικογενή) ή μικτή δυσλιπιδαιμία, ως συμπλήρωμα της δίαιτας:
σε συνδυασμό με μία στατίνη ή συνδυασμό με στατίνη και άλλες υπολιπιδαιμικές θεραπείες σε ασθενείς στους οποίους δεν μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι της LDL- C με τη μέγιστη ανεκτή δόση μιας στατίνης, ή
μόνο ή σε συνδυασμό με άλλες υπολιπιδαιµικές θεραπείες σε ασθενείς με δυσανεξία στις στατίνες ή στους οποίους αντενδείκνυνται οι στατίνες.
Ομόζυγος οικογενής υπερχοληστερολαιμία
Το Evolocumab ενδείκνυται σε ενήλικες και εφήβους ηλικίας 12 ετών και άνω με ομόζυγο οικογενή υπερχοληστερολαιμία σε συνδυασμό με άλλες υπολιπιδαιµικές θεραπείες.
Η επίδραση του Evolocumab στην καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνησιμότητα δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί.
Αντενδείξεις: Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα του.
Ανεπιθύμητες αντιδράσεις: Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια των βασικών μελετών πρωτοπαθούς υπερχοληστερολαιμίας και μικτής δυσλιπιδαιμίας, στις συνιστώμενες δόσεις, ήταν ρινοφαρυγγίτιδα (4,8%), λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (3,2%), οσφυαλγία (3,1%), αρθραλγία (2,2%), γρίπη (2,3%) και ναυτία (2,1%). Το προφίλ ασφάλειας στον πληθυσμό με ομόζυγο οικογενή υπερχοληστερολαιμία ήταν σύμφωνο με αυτό που παρατηρήθηκε στον πληθυσμό με πρωτοπαθή υπερχοληστερολαιμία και μικτή δυσλιπιδαιμία.
Ανοσογονικότητα: Σε κλινικές μελέτες, το 0,1% των ασθενών (7 από 4846 ασθενείς με πρωτοπαθή υπερλιπιδαιμία και μικτή δυσλιπιδαιμία και 0 από 80 ασθενείς με ομόζυγο οικογενή υπερχοληστερολαιμία) που έλαβαν τουλάχιστον μία δόση Evolocumab ήταν θετικοί στην ανάπτυξη δεσμευτικών αντισωμάτων (4 από αυτούς τους ασθενείς εμφάνισαν παροδικά αντισώµατα). Οι ασθενείς, οι οροί των οποίων βρέθηκαν θετικοί σε δεσμευτικά αντισώματα υποβλήθηκαν σε περαιτέρω έλεγχο εξουδετερωτικών αντισωμάτων και κανείς δεν βρέθηκε θετικός σε εξουδετερωτικά αντισώματα. Η παρουσία δεσμευτικών αντισωμάτων έναντι του evolocumab δεν επηρέασε το φαρμακοκινητικό προφίλ, την κλινική ανταπόκριση ή την ασφάλεια του Evolocumab.