«Καταφύγιο» επικίνδυνων ιών το ανθρώπινο σπέρμα

Αναλύοντας την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως 27 ιοί αφήνουν τα γενετικά τους αποτυπώματα σε αυτό. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται επίφοβοι παθογόνοι μικροοργανισμοί όπως ο ιός Ζίκα, ο Έμπολα και ο Μάρμπουργκ, ο ιός που προκαλεί πυρετό Lassa και ο ιός που προκαλεί τη νόσο Chikungunya, καθώς και πιο συνηθισμένοι
ιοί όπως αυτοί της παρωτίτιδας (μαγουλάδες) και της ανεμευλογιάς, καθώς και ο ιός Epstein-Barr που προκαλεί λοιμώδη μονοπυρήνωση (είναι γνωστή και ως «νόσος των φιλιών»).

«Οι γιατροί και οι ερευνητές πρέπει να έχουν στο νου τους την πιθανότητα ότι παραδοσιακοί, μη-σεξουαλικά μεταδιδόμενοι ιοί μπορεί να επιμείνουν στο σπέρμα, εγείροντας την πιθανότητα της σεξουαλικής μετάδοσης», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Alex Salam, από την Ερευνητική Ομάδα Επιδημικών Ασθενειών του πανεπιστημίου.

Η νέα μελέτη βασίζεται στην συνδυασμένη ανάλυση 3.800 προγενέστερων και επιβεβαιώνει την ύπαρξη στο σπέρμα αναμενόμενων ιών, όπως αυτοί της ηπατίτιδας και της HIV/AIDS λοίμωξης που είναι γνωστό ότι μεταδίδονται με την σεξουαλική επαφή. Ωστόσο αποκαλύπτει και πολλούς άλλους οι οποίοι μεταδίδονται κυρίως με μη-σεξουαλικούς τρόπους, όπως με το αίμα, το σάλιο ή άλλες οδούς. Ο δρ Salam και οι συνεργάτες του επισημαίνουν στην ιατρική επιθεώρηση Emerging Infectious Diseases ότι για τους περισσότερους από αυτούς δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το ενδεχόμενο σεξουαλικής μετάδοσης.

Πώς μπορούν όμως τόσο πολλοί και διαφορετικοί ιοί να «κρύβονται» στο σπέρμα; «Είναι σχετικά εύκολο για τους ιούς να φθάσουν έως το σπέρμα, αλλά σχετικά δύσκολο για το ανοσοποιητικό σύστημα να τους εξολοθρεύσουν», απαντά ο δρ Pritish Tosh, ειδικός σε θέματα λοιμωδών
νόσων και αναπληρωτής καθηγητής στην Κλινική Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα.
Όπως εξηγεί, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει την τάση να αντιμετωπίζει τα σπερματοζωάρια ως ξένα προς τον οργανισμός και να τους επιτίθεται. Έτσι, για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους, οι όρχεις αποτελούν ανοσολογικά «άσυλα» όπου το ανοσοποιητικό σύστημα δεν έχει ιδιαίτερη πρόσβαση.
Στο «άσυλο» αυτό, όμως, μπορεί εύκολα να «κρυφτούν» εκτός από τα σπερματοζωάρια και οι επικίνδυνοι ιοί, όπως αποδεικνύει η περίπτωση του ιού Ζίκα ο οποίος παύει μεν να υπάρχει στο αίμα μέσα σε μία εβδομάδα, αλλά παραμένει ανιχνεύσιμος στο σπέρμα για μήνες.

Στη λίστα των ιών που κρύβονται στο σπέρμα συμπεριλαμβάνονται ακόμα ιοί που προκαλούν κοινό κρυολόγημα και συμπτώματα όμοια με αυτά της γρίπης, όπως οι αδενοϊοί και ο κυτταρομεγαλοϊός.
Επόμενο βήμα της ιατρικής έρευνας είναι να εξακριβωθεί πόσο ισχυρή είναι η πιθανότητα σεξουαλικής μετάδοσης αυτών των ιών, διότι θα είχε πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να αποδειχθεί λ.χ. ότι μπορεί κολλήσουμε μία ίωση από το σεξ!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ρούλα Τσουλέα