Κορωνοϊός: Το μήνυμα από μια υπάλληλο σούπερ μάρκετ που πρέπει να διαβάσετε
«Τις τελευταίες ημέρες με όποιον μιλάω στο τηλέφωνο, είτε είναι συγγενής, είτε είναι φίλος είτε είναι για την δουλειά – κάποιος που μπορεί να μην γνωρίζω δηλαδή – το τηλεφώνημα καταλήγει ως εξής: «Να είμαστε καλά!» ή «Εύχομαι τα καλύτερα για εσάς και την οικογένειά σας».
»Η μόνη ευχή που δίνουμε πια ο ένας στον άλλον και είναι απόλυτα φυσιολογικό με αυτό που ζούμε είναι να είμαστε καλά. Και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι γύρω μου – με κάποιες εξαιρέσεις φυσικά – προσέχουν. Προσέχουν για να ξαναβρεθούμε κάποια στιγμή και να αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε και να τσακωθούμε και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα που τόσο πλέον λείπει σε όλους μας.
»Σήμερα το πρωί ανοίγοντας το mail του newsit.gr έπεσα πάνω σε αυτό το μήνυμα που ήρθε από μια γυναίκα. Είναι ένα μήνυμα που με σόκαρε και με θύμωσε γιατί μου ήρθαν στο νου αυτοί που δεν προσέχουν. Αυτοί εξαιτίας των οποίων επιβλήθηκε το ύστατο μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Σας το παρουσιάζω αυτούσιο και διαβάστε το. Άλλωστε χρόνος υπάρχει….
«Ο κόσμος ρέει για τα βασικά… Μία γλάστρα! Ένα πανί ξεσκονίσματος!»
«Θέλω να διαθέσετε 5 λεπτά από τον χρόνο σας και να διαβάσετε αυτό το mail. Είμαι υπάλληλος σούπερ μάρκετ από αυτούς με τον φοβερό μισθό τον 380 ευρώ τον μήνα όπως και τα περισσότερα παιδιά. Λυπάμαι πολύ που το λέω μα θεωρώ πως ακόμη ο κόσμος δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει!
»Τα σούπερ μάρκετ δεν είναι χώρος αναψυχής! Την Κυριακή το βράδυ χάρηκα που άκουσα για την απαγόρευση και πίστεψα πως όλα θα είναι καλύτερα! Μάταια όμως! Ο κόσμος έρεε για να πάρει τα βασικά! Ξέρετε ποια ήταν αυτά; Μια γλάστρα! Ένα χαρτί, ένα πανί ξεσκονίσματος!
»Αναρωτήθηκα πως βγαίνουν; Ρώτησα κάποιους! “Α! Στείλαμε μήνυμα” μου είπαν έτσι απλά! Τι να σου κάνει και η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση όταν εσύ ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της κατάστασης! Έχουμε και εμείς οικογένειες, θέλουμε να τους δούμε αλλά δεν το κάνουμε για ευνόητους λόγους!
»Αύξησαν τις ώρες γιατί; Για να έρχονται να κάνουν την βόλτα τους αφού δεν έχουν που αλλού να πάνε; Και δυστυχώς εμάς δεν μας σκέφτεται κάνεις! Είμαστε και εμείς εκεί με κίνδυνο τις ζωές μας! Σας παρακαλώ γράψτε αν μπορείτε 2 γραμμές μήπως μπορέσει ο κόσμος να καταλάβει! Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι υγεία!»