Τα κτυπήματα στο κεφάλι, ακόμα κι αν είναι ήπια και προκαλούν μόνο διάσειση εγκεφάλου, μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να ξεπεραστούν, αναφέρουν επιστήμονες από το Ουϊσκώνσιν.
Μελετώντας εκατοντάδες ασθενείς, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα προβλήματα που σχετίζονται με τη διάσειση και άλλες πιο σοβαρές τραυματικές κακώσεις του εγκεφάλου βελτιώνονται και επιδεινώνονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε πάσχοντα. Στα προβλήματα αυτά συμπεριλαμβάνονται:
- Διαταραχές της μνήμης
- Δυσκολίες στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων
- Προβλήματα σκέψης
Η συμπλήρωση του 1ου χρόνου από έναν τραυματισμό στο κεφάλι θεωρείται ορόσημο για την έκβαση των ασθενών. Ωστόσο οι ερευνητές της παρούσας μελέτης εκτιμούν ότι η μετέπειτα πορεία των πασχόντων δεν είναι προκαθορισμένη.
«Οι τραυματικές κακώσεις εγκεφάλου, όπως η διάσειση, συμπεριφέρονται όπως τα χρόνια νοσήματα», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Benjamin Brett, επίκουρος καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ουϊσκώνσιν. «Η κατάσταση πολλών ασθενών αλλάζει προς το καλύτερο ή το χειρότερο, σε βάθος χρόνου. Επομένως οι πάσχοντες χρειάζονται μακροχρόνια παρακολούθηση και θεραπεία».
Η νέα μελέτη
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση Neurology. Ο Dr. Brett και οι συνεργάτες του ενέταξαν σε αυτήν 1.264 ασθενείς, εκ των οποίων:
- Οι 917 είχαν ήπια τραυματική κάκωση εγκεφάλου (κυρίως διάσειση)
- Οι 193 είχαν μέτρια έως σοβαρή τραυματική κάκωση κεφαλής (π.χ. κατάγματα κρανίου ή κρανιοεγκεφαλική κάκωση)
- Οι 154 είχαν ορθοπεδικούς τραυματισμούς, χωρίς κτυπήματα στο κεφάλι
Η ένταξη των ασθενών στη μελέτη είχε γίνει σύντομα μετά τον τραυματισμό τους. Οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία της υγείας τους επί έως 7 χρόνια. Στη διάρκεια της περιόδου παρακολουθήσεως τούς υπέβαλλαν σε τεστ:
- Σκέψης
- Μνήμης
- Ψυχικής κατάστασης
- Ικανότητας διεκπεραίωσης καθημερινών δραστηριοτήτων
Τους ζητούσαν επίσης να απαντούν σε ερωτήσεις για την κατάσταση της υγείας τους, όπως αν είχαν:
- Πονοκέφαλο
- Κόπωση
- Διαταραχές ύπνου
Τα ευρήματα
Όπως έδειξαν τα στοιχεία, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς παρέμειναν σε σταθερή κατάσταση μετά τον 1ο χρόνο από τον τραυματισμό τους.
Ωστόσο, το 21% των ασθενών με ήπια τραυματική κάκωση εγκεφάλου όπως η διάσειση, παρουσίασαν μείωση στα τεστ των δεξιοτήτων. Το ίδιο και το 26% των ασθενών με ήπια προς σοβαρή κάκωση.
Το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης αφορούσε την ικανότητα διεκπεραιώσεως καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως:
- Η φροντίδα του εαυτού
- Η ανεξάρτητη διαβίωση
- Η οδήγηση
- Η συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες
Εν τούτοις, άλλοι ασθενείς είχαν βελτίωση στους ίδιους τομείς. Αυτό ίσχυε για:
- Το 22% των ασθενών με διάσειση ή άλλη ήπια τραυματική κάκωση εγκεφάλου
- Το 36% όσων είχαν ήπια προς σοβαρή κάκωση
Η ηλικία και το μορφωτικό επίπεδο φάνηκε να επηρεάζουν την ταχύτητα ανάρρωσης των ασθενών. Οι ηλικιωμένοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μείωση των δεξιοτήτων. Οι πιο μορφωμένοι εθελοντές ήταν πιθανότερο να παρουσιάσουν βελτίωση.
Η υποκείμενη κατάσταση της υγείας επίσης ήταν σημαντική για την μακροπρόθεσμη έκβαση των ασθενών, τόνισε ο Dr. Brett.
Φωτογραφία: iStock