ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΝΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΝΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ
Μεγάλη αλλαγή στα όσα ξέραμε για τον καρκίνο του στήθους
Παγκοσμίως, οι εμπειρογνώμονες για τον καρκίνο του μαστού διαφωνούσαν τα τελευταία χρόνια πάνω στα DCIS. Αυτές οι βλάβες, συνήθως πολύ μικρές, αρχίζουν να εμφανίζονται πιο συχνά σε μαστογραφίες, όπου διακρίνονται ακόμα και οι πιο μικρές εκτροπές στον ιστό του μαστού. Αλλά οι γιατροί δεν συμφωνούσαν μεταξύ τους για το πόσο σημαντικά ήταν τα DCIS στην πιθανότητα πλήρους ανάπτυξης καρκίνου του μαστού.
Τεχνικά, χαρακτηρίζονταν ως “στάδιο καρκίνου μηδέν”, αφού κάποιοι ειδικοί δεν πιστεύουν ότι είναι καν όγκοι, αλλά “προ-όγκοι”, δεδομένου ότι δεν έχουν επεκταθεί πέρα από τους γαλακτοφόρους πόρους. Αλλά η τελευταία μελέτη δείχνει ότι η σκέψη αυτή μπορεί να είναι λάθος. Τα DCIS μπορεί να μην είναι καλοήθη, όπως πίστευαν μέχρι σήμερα οι γιατροί.
Για τις ανάγκες της νέας έρευνας επάνω στην σημασία των DCIS για τη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου του μαστού, οι επιστήμονες έλεγξαν τα αρχεία από 108.196 γυναίκες που είχαν διαγνωστεί με την ασθένεια, για να δουν αν ο αριθμός των θανάτων από DCIS είχε στατιστική οντότητα. Συνολικά η διάγνωση ενός DCIS σχετίζεται με αυξημένο της τάξης του 3% για θανάτου από καρκίνο του μαστού σε 20 χρόνια σε σύγκριση με τις υγιείς γυναίκες. Ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος για τις νεότερες γυναίκες (όσες είχαν διαγνωστεί πριν την ηλικία των 35 ετών) και για τις μαύρες γυναίκες.
Αλλά όταν οι ερευνητές μελέτησαν πιο προσεκτικά τις γυναίκες με DCIS, ως προς τα ποσοστά υποτροπής του καρκίνου του μαστού και τα ποσοστά θανάτου τους, βρήκαν ότι όσες έκαναν χειρουργική επέμβαση και ακτινοθεραπεία ή απλά χειρουργική επέμβαση για τα DCIS, όντως μείωσαν τον κίνδυνο να πάθουν έναν επαναλαμβανόμενο καρκίνο, αλλά δεν μείωσαν τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού.
Αυτό υποδηλώνει ότι τα DCIS δεν μπορεί να είναι απλά προ-καρκινικές βλάβες, αλλά πιο σοβαρές καρκινικές βλάβες από ό,τι πίστευαν οι γιατροί, αναφέρει στην σχετική δημοσίευση ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, δρ Steven Narod, από την Σχολή Δημόσιας Υγείας Dalla Lana του πανεπιστημίου του Τορόντο. Η απλή χειρουργική επέμβαση, η χειρουργική επέμβαση με ακτινοβολία, ακόμη και η μαστεκτομή δεν κάνουν τίποτα για να μειώσουν τον κίνδυνο του 3% των γυναικών να πεθάνουν από καρκίνο του μαστού σε 20 έτη, όταν προηγουμένως έχουν διαγνωστεί με DCIS.
Αυτό είναι μια πλήρης μεταστροφή στον τρόπο σκέψης σχετικά DCIS. Και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια δραματική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται ιατρικά οι γυναίκες που διαγιγνώσκονται με DCIS. Αν τα αποτελέσματα επιβεβαιωθούν και αυτές οι θεραπείες αποδειχτεί ότι δεν μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού, τότε θα αξίζουν τον κόπο, την ταλαιπωρία, τις παρενέργειες και τις επιπλοκές η απλή χειρουργική επέμβαση, ή η χειρουργική επέμβαση και η ακτινοβολία για μια γυναίκα που έχει πορογενή καρκινώματα DCIS;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
