Νέα αποτελεσματική θεραπεία για την ψωρίαση σε μορφή πένας

Οι ψωριασικές πλάκες εμφανίζονται σε οποιοδήποτε σημείο της επιφάνειας του σώματος και συνοδεύονται στο 60-70% των περιστατικών από κνησμό καθώς επίσης από  άλγος και από διαταραχές στην κινητικότητα. Η ψωρίαση τείνει να συγκαταλέγεται στα αυτοάνοσα νοσήματα. Η ψωρίαση σχετίζεται με στεφανιαία νόσο, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, και διαβήτη (μεταβολικό σύνδρομο) και οι ψωριασικοί ασθενείς είναι συχνά παχύσαρκοι και καπνιστές και έτσι εμφανίζουνε υψηλά ποσοστά για καρδιαγγειακές παθήσεις όπως έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η ψωρίαση διακρίνεται στην ήπια μέτρια και βαριά ανάλογα με την μορφολογία των πλακών και την έκταση που καταλαμβάνουνε αυτές. Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ψωριασικών ασθενών είναι ότι η νόσος επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα της δικής τους ζωής αλλά και των συγγενών τους. Πολλοί από αυτούς πάσχουν από κατάθλιψη, αγχώδη συνδρομή και αυτοκτονικό ιδεασμό. Αν και η ψωρίαση σαν νοσολογική οντότητα δεν είναι επικίνδυνη για την ζωή εντούτοις η ποιότητα ζωής των ψωριασικών ασθενών επηρεάζεται αρνητικά πολλοί περισσότερο από αυτήν των ασθενών που πάσχουνε από καρδιοπάθειες, άσθμα ή σακχαρώδη διαβήτη. Ο λόγος είναι προφανής, η ψωρίαση φαίνεται. Αυτό τους δημιουργεί πραγματικό ή φαντασιακό κοινωνικό αποκλεισμό και στιγματισμό. Οι ψωριασικοί ασθενείς δυσκολεύονται στις κοινωνικές, προσωπικές, εργασιακές και σεξουαλικές τους σχέσεις. Αυτό έχει αντίκτυπο και στο στενό τους οικογενειακό περιβάλλον με υποβάθμιση και  της δικής τους ποιότητας ζωής. Επίσης αντιμετωπίζουνε οικονομικές δυσκολίες λόγω του μεγάλου κόστους των φαρμάκων τους. Η ψωρίαση προσβάλλει το 2-3% του γενικού πληθυσμού και στην Ελλάδα είναι 200.000-300.000 περίπου ασθενείς.

Η θεραπεία της ψωρίασης ανάλογα με την έκτασή της μπορεί να είναι μόνο τοπική στις ήπιες μορφές και συστηματική στις σοβαρές μορφές. Τα συνήθη φάρμακα ενδείκνυται να χορηγούνται για βραχύ χρονικό διάστημα λόγω της τοξικότητας τους,  με αποτέλεσμα τη σύντομη υποτροπή της νόσου. Οι βιολογικοί παράγοντες έρχονται να δώσουνε μια άλλη διάσταση στη θεραπεία της ψωρίασης στοχεύοντας σε καλύτερο προφίλ ασφάλειας, σε  κλινική ίαση, σε μακράς διάρκειας θεραπεία, και στη καλύτερη συμμόρφωση του ασθενούς.

Για τη θεραπεία της μέτριας –  σοβαρής ψωρίασης κατά πλάκας ένας νέος βιολογικός παράγοντας, η σεκουκινουμάμπη, προκαλεί λεύκανση των βλαβών της ψωρίασης, δηλαδή καθαρό δέρμα μετά από λίγες εβδομάδες χορήγησής του. Πρόκειται για μονοκλωνικό αντίσωμα  που στοχεύει-δεσμεύει την IL-17A η οποία βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στις ψωριασικές πλάκες. Χορηγείται με υποδόρια ένεση-στυλό, μία φορά το μήνα σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή κατά πλάκας ψωρίαση, γεγονός που το καθιστά εύκολο στη χρήση για τον ασθενή, καθώς μπορεί να κάνει μόνος του τις χορηγήσεις από την 1η φορά. Η αποτελεσματικότητα είναι υψηλή με 8 στους 10 ασθενείς να επιτυγχάνουν PASI 90 (σχεδόν καθαρό δέρμα) την 16 εβδομάδα.  Η ένδειξη του φαρμάκου μας δίνει τη δυνατότητα για 1η φορά να ξεκινήσουμε από νωρίς την νέα αυτή συστηματική θεραπεία, χωρίς να απαιτείται να ξεκινήσει ο ασθενής από τις κλασσικές θεραπείες από του στόματος, που συνοδεύονται συνήθως από ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ασθενής ηλικίας 47 ετών, με ατομικό ιστορικό κατά φύση,  απασχολούμενος στο χώρο της υγείας, έπασχε από κατά πλάκας ψωρίαση από ηλικία 18 ετών. Η εντόπιση των ψωριασικών πλακών (άνω άκρα, πρόσωπο, τριχωτό κεφαλής) του δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα στην άσκηση του επαγγέλματός του. Επίσης, η ψωρίαση του ήταν ανθεκτική στις κλασικές θεραπείες από του στόματος. Χορηγήθηκε στον εν λόγω ασθενή αυτή η νέα θεραπεία και την 16η εβδομάδα ο ασθενής είχε καθαρό δέρμα (PASI 90). Ο ασθενής συνεχίζει την θεραπεία, βρίσκεται στο 1ο έτος θεραπείας χωρίς να εμφανίσει καμία σοβαρή παρενέργεια. Η ποιότητα ζωής του σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο που συμπλήρωσε έχει βελτιωθεί κατά 100%.

Αμαλία Τσακίρη, MD

Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος