Ντροπή και ενοχές από νεαρές μητέρες που νιώθουν…άβολα κατά τον θηλασμό

Iatropedia
06 Απριλίου 2015 | 14:05

Τοαίσθημα της σεξουαλικής διέγερσης, κατά τη διάρκεια του θηλασμού, έχει συγκεκριμένη οργανική βάση και σε καμία περίπτωση δεν ενέχει υπόνοια σεξουαλικής εκτροπής της μητέρας και δεν πρέπει να δημιουργεί ενοχές. Τι έδειξαν έρευνες γύρω από το θέμα αυτό; Απαντήσεις στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί!

Του Μενέλαου Κ. Λυγνού Μαιευτήρα Χειρουργού Γυναικολόγου

Η σχέση του θηλασμού με τη σεξουαλική διέγερση είναι ένα θέμα όχι ευρέως γνωστό, αφού ενώ υπάρχουν γυναίκες, που κατά τη διάρκεια του θηλασμού, μπορεί να αισθανθούν ένα είδος σεξουαλικής διέγερσης, αυτές αποφεύγουν να το αναφέρουν, λόγω των ενοχών, που αυτή η αίσθηση τους προκαλεί.

Σε μία έρευνα του 2000 (1) το 40,5% των θηλαζουσών ανέφερε πως αισθάνθηκε σεξουαλική διέγερση κάποιες φορές κατά τη διάρκεια του θηλασμού, ενώ το 16,7% των συμμετεχόντων ανέφερε πως η σεξουαλική διέγερση κατά τη διάρκεια του θηλασμού ήταν συχνό φαινόμενο. Μία πιο πρόσφατη έρευνα (2) το 33 – 50% περιέγραψε το θηλασμό ως «ερωτική» εμπειρία και μάλιστα το 25% των γυναικών αυτών εξέφρασε και ενοχές για αυτό το αίσθημα.

Φυσικά δεν αντιμετωπίζουν όλες οι γυναίκες το θηλασμό ως ερωτική εμπειρία. Μάλιστα για πολλές γυναίκες ο θηλασμός λειτουργεί ανασταλτικά όσον αφορά την ερωτική διάθεση.

Η αλήθεια είναι πως η αίσθηση πως κατά το θηλασμό η μήτρα συσπάται με τρόπο, που θυμίζει τη σεξουαλική διέγερση, μπορεί να δημιουργήσει κάποια σύγχυση. Μπορεί κάποια γυναίκα να θεωρήσει πως αυτό, που της προκαλεί αυτήν την τρόπον τινά σεξουαλική διέγερση είναι το ίδιο της το παιδί και να αντιμετωπίσει το αίσθημα αυτό ως ένα είδος σεξουαλικής εκτροπής.

Εντούτοις, η αίσθηση των συσπάσεων της μήτρας, που η γυναίκα αισθάνεται, όταν θηλάζει είναι απολύτως φυσιολογική και συνδέεται με την έκκριση ορμονών. Συγκεκριμένα οι αναρροφητικές κινήσεις του μωρού πάνω την θηλή της μητέρας του – οι λεγόμενες θηλαστικές κινήσεις – προκαλούν την έκκριση της ορμόνης οξυτοκίνης.

Η οξυτοκίνη είναι μία ορμόνη, που παράγεται και εκκρίνεται από μία περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται υπόφυση. Η ορμόνη αυτή προκαλεί συσπάσεις της μήτρας. Μάλιστα κατά την πρόκληση ή την επίρρωση του τοκετού αυτή είναι η ορμόνη, που χορηγείται στην έγκυο ενδοφλεβίως.

Επίσης η σχέση του θηλασμού με την έκκριση της ορμόνης αυτής είναι και ο λόγος, που επιδιώκουμε την έναρξη του θηλασμού όσο το δυνατόν πιο σύντομα μετά από τον τοκετό. Έτσι επιτείνουμε τις συσπάσεις της μήτρας και περιορίζουμε τις πιθανότητες για αιμορραγία μετά τον τοκετό.