Ο καρκίνος στους όρχεις μπορεί να θεραπευτεί μέχρι και 100%

Iatropedia
11 Φεβρουαρίου 2013 | 06:00

Συνήθως όταν αναφερόμαστε σε καρκίνους, το μυαλό μας πηγαίνει σχεδόν πάντα στο αναπόφευκτο το οποίο είναι και ανίκητο. Δηλαδή ότι ο καρκίνος δύσκολα καταπολεμάτε και συνήθως το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι και αρκετές μορφές καρκίνου, μπορούν όχι μόνο να νικηθούν αλλά και να έχουμε πλήρη ίαση. Ο καρκίνος των όρχεων είναι ένας από αυτούς. Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί ποιους χτυπάει ο καρκίνος των όρχεων και σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να θεραπευτεί πλήρως...

Του Ευάγγελου Γκανά

Χειρουργού ουρολόγου

Υπ. Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΔΠΘ

Ο καρκίνος των όρχεων είναι μεν ένα σχετικά σπάνιο νεόπλασμα (2% όλων των νεοπλασμάτων του άνδρα), αλλά αποτελεί τον πιο συχνό όγκο στις ηλικίες 20-40 ετών, αποτελώντας την τρίτη κατά σειρά αιτία θανάτου στις ηλικίες αυτές. Σε άνδρες άνω των 50 είναι αρκετά σπάνιος όγκος. Σήμερα ο καρκίνος των όρχεων αποτελεί την πλέον θεραπεύσιμη μορφή ουρολογικού καρκίνου και η συνολική επιβίωση στα πρώιμα στάδια πλησιάζει το 100% ενώ σε προχωρημένη νόσο το 80%.

Αιτιολογικά έχουν συσχετισθεί πολλοί παράγοντες με τον καρκίνο των όρχεων, όμως ουσιαστικά η αιτιολογία παραμένει άγνωστη. Η κρυψορχία αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα με σαφή συσχέτιση με τον καρκίνο των όρχεων. Σε ποσοστό 10% των ασθενών με καρκίνο του όρχεως υπάρχει ιστορικό κρυψορχίας. Άλλοι παράγοντες είναι η επίδραση ουσιών με οιστρογονική ή αντιανδρογονική δράση, καθώς και πολλές βιομηχανικές τοξίνες στο πρώτο τρίμηνο της κύησης, όπου υπάρχει δυνητικός κίνδυνος για το έμβρυο.

Επίσης το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του όρχεως, το ατομικό ιστορικό καρκίνου του όρχεως (ασθενείς με ιστορικό καρκίνου στον ένα όρχη έχουν πιθανότητα 1-2% να εμφανίσουν πρωτοπαθή όγκο και στον άλλο όρχη), καθώς και τα τραύματα, οι επανειλημμένες φλεγμονές και η διαρκής έκθεση ουσιών (καπνός, λιπάσματα, άσβεστος κ.α.).

Κλινικά ο καρκίνος των όρχεων μπορεί να έχει τυπική μορφή ή άτυπη μορφή. Τυπική μορφή θεωρείται η ανώδυνη διόγκωση (50%) που ανακαλύπτεται τυχαία από τον ίδιο τον ασθενή. Άλλες τυπικές μορφές κλινικής εικόνας καρκίνου των όρχεων είναι ο αμβλύς πόνος ή αίσθημα βάρους (20-30%) στο όσχεο και ο οξύς πόνος(10%) λόγω ενδοορχικής αιμορραγίας ή συνύπαρξης επιδιδυμίτιδας.

Άτυπες μορφές κλινικής εικόνας θεωρούνται η συνύπαρξη υδροκήλης (αντιδραστική στον καρκίνο), η εμφάνιση σε έκτοπο όρχη (λόγω κρυψορχίας), η μορφή που αποκαλύπτεται από τυχόν μεταστάσεις (οσφυικό άλγος, κοιλιακό άλγος, ναυτία εμετοί, μείωση βάρους, βήχας,κ.α), η παρουσία γυναικομαστίας κλπ.

Διαγνωστικά ο καρκίνος των όρχεων απαιτεί την πλήρη κλινική εξέταση με εστίαση στους όρχεις (ειδικά επισκόπηση και ψηλάφηση) και στο ουροποιογεννητικό σύστημα του ασθενούς και τον εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο. Εργαστηριακά, σημαντικό ρόλο παίζουν οι καρκινικοί δείκτες β-χοριακή γοναδοτροπίνη (β-hCG) και η άλφα-φετοπρωτείνη (AFP).

Οι δείκτες αυτοί παίζουν ρόλο τόσο στην διάγνωση όσο και στην παρακολούθηση των ασθενών. Απεικονιστικά, σημαντικές είναι η υπερηχοτομογραφία του οσχέου και η αξονική τομογραφία για τη διάγνωση του καρκίνου των όρχεων και την εκτίμηση των λεμφαδένων. Η θεραπεία ξεκινά με την ριζική ορχεκτομή ακόμη και σε προχωρημένη νόσο, ενώ μετά την ορχεκτομή εξαρτάται από την ιστολογική μορφή του καρκίνου και το στάδιο που βρίσκεται. Απαιτείται τακτική παρακολούθηση του ασθενούς, και ενδεχομένως συνδυασμός ακτινοθεραπείας με χημειοθεραπεία.

Συμπερασματικά, οι νέοι άνδρες από 15 ως 40 ετών, καλό είναι να ελέγχονται περιστασιακά, κατά την ατομική τους καθαριότητα και να απευθύνονται στον Ουρολόγο για κάθε ύποπτη μεταβολή στην υφή, το μέγεθος και το σχήμα των όρχεων. Μια τέτοια απλή κίνηση μπορεί να αποβεί καθοριστική για την ριζική αντιμετώπιση, ως και 100%, μιας πιθανής κακοήθους κατάστασης.