Οι άνθρωποι του Νεάντερταλ μπορεί να εξαφανίστηκαν πριν από σχεδόν 40.000 χρόνια επειδή ζούσαν σε απομονωμένες κοινότητες, χωρίς επαφές με τις γειτονικές τους, αποκαλύπτει μια νέα έρευνα.
Επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια της Τουλούζης και της Κοπεγχάγης είχαν ανακαλύψει το 2015 τα λείψανα ενός αρσενικού Νεάντερταλ στο σπήλαιο Grotte Mandrin. Το σπήλαιο βρίσκεται στην κοιλάδα του Ροδανού, στη νότια Γαλλία.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ενδεχομένως είναι ένας από τους τελευταίους που έζησαν. Το γονιδίωμά του είναι χαρακτηριστικό και μόλις το πέμπτο που ανευρίσκεται στη δυτική Ευρώπη με ηλικία κάτω των 50.000 ετών.
Όπως γράφουν στην ιατρική επιθεώρηση Cell Genomics, το ανέλυσαν διαπιστώνοντας ότι έχει αρκετές διαφορές από εκείνο προγενέστερων ευρωπαϊκών απολιθωμάτων. Εκτιμούν, δε, ότι ο «Thorin», όπως τον ονόμασαν, ανήκε σε έναν πληθυσμό μικρού μεγέθους, ο οποίος δεν σχετιζόταν γενετικά με άλλους ανάλογους της εποχής.
Η διαφορά αυτή υποδηλώνει ότι ήταν απομονωμένος από τις άλλες κοινότητες των Νεάντερταλ. Και αυτό, παρότι ζούσαν σε γειτονικές περιοχές. Δεν αποκλείεται μάλιστα να παρέμειναν απομονωμένοι έως την εξαφάνισή τους.
«Όταν εξετάζουμε τα γονιδιώματα των Νεάντερταλ, βλέπουμε ότι είναι αρκετά ενδογαμικοί. Επομένως δεν έχουν μεγάλη γενετική ποικιλομορφία», είπε ο επιβλέπων ερευνητής Dr. Martin Sikora, αναπληρωτής καθηγητής Γεωγενετικής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Όπως εξήγησε, τα ευρήματα υποδηλώνουν πως ζούσαν σε μικρές ομάδες για πολλές γενιές. «Γνωρίζουμε ότι η ενδογαμία μειώνει τη γενετική ποικιλομορφία σε έναν πληθυσμό, γεγονός που μπορεί να αποβεί επιζήμιο για την ικανότητά του να επιβιώνει μακροπρόθεσμα», πρόσθεσε.
Αντιθέτως, οι πρώιμοι σύγχρονοι άνθρωποι ήταν πιο πιθανό να συνδεθούν με άλλες ομάδες (εξωγαμία). Το γεγονός αυτό παρέχει πλεονέκτημα για την επιβίωση.
Φωτογραφία: iStock