Ουρολοίμωξη: Διώξτε την μια και έξω!
Γράφει η Χριστίνα Ι. Μπουντούρη
Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός
Η ουρολοίμωξη συμβαίνει όταν ένα ή περισσότερα τμήματα του ουροποιητικού συστήματος (νεφρά, ουρητήρες, ουροδόχος κύστη, ουρήθρα) μολυνθούν με ένα παθογόνο μικροοργανισμό, συνήθως βακτήριο.
Οι ουρολοιμώξεις αφορούν πιο συχνά τις γυναίκες και περίπου το 50% των γυναικών θα εμφανίσει έστω μια ουρολοίμωξη κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Οι γυναίκες είναι επιρρεπείς, γιατί η γυναικεία ουρήθρα είναι μικρότερη από του άντρα επιτρέποντας στα βακτήρια να μπουν γρήγορα στην κύστη και επειδή απέχει λίγα εκατοστά από το αιδοίο και τον πρωκτό, όπου φυσιολογικά υπάρχουν μικρόβια.
Οι ουρολοιμώξεις σε γενικές γραμμές δεν είναι ανησυχητικές, αλλά εάν η λοίμωξη φτάσει στα νεφρά τότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για την υγεία.
Το βακτήριο Escherichia coli (E. coli) ευθύνεται για τη συντριπτική πλειοψηφία των ουρολοιμώξεων, ενώ τα χλαμύδια και το μυκόπλασμα είναι συχνά αίτια των λοιμώξεων της ουρήθρας, του προστάτη και σπανιότερα της κύστης.
Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται:
Συχνουρία
Αιματουρία
Καύσος κατά την ούρηση
Πόνος χαμηλά στην κοιλιά
Συνήθως οι ουρολοιμώξεις δεν προκαλούν πυρετό, εάν έχει μολυνθεί μόνο η κύστη (κυστίτιδα). Ο πυρετός μπορεί να σημαίνει ότι η μόλυνση έχει φτάσει στα νεφρά (πυελονεφρίτιδα) ή έχει μολυνθεί ο προστάτης (οξεία προστατίτιδα). Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται άμεσα φαρμακευτική αντιμετώπιση και πιθανότατα νοσηλεία.
Οι περισσότερες ουρολοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Ο γιατρός σας θα κρίνει ποιο είναι το κατάλληλο αντιβιοτικό και για πόσο χρονικό διάστημα θα γίνει η θεραπεία, ανάλογα με το ιστορικό, το είδος του μικροβίου και το αντιβιόγραμμα.
Χριστίνα Ι. Μπουντούρη
Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός
email: cbountouri@gmail.com