Ποιες είναι οι θεραπείες για τα γρήγορα…πιστόλια;
Του Σπύρου Α. Ασπιώτη
Χειρουργού- Ουρολόγου-Ανδρολόγου
Σύμφωνα με τον ορισμό της Παγκόσμιας Εταιρείας Σεξουαλικής Ιατρικής (ISSM) , η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι μια ανδρική σεξουαλική δυσλειτουργία που χαρακτηρίζεται από εκσπερμάτιση πριν ή εντός ενός λεπτού από την ώρα της κολπικής διείσδυσης με αρνητικές προσωπικές επιπτώσεις εξαιτίας της πάθησης. ( Αρνητικές επιπτώσεις και συναισθήματα σε προσωπικό επίπεδο, όπως αγωνία, απογοήτευση και/ή αποφυγή σεξουαλικής και συναισθηματικής εγγύτητας).
Η χρονική διάρκεια του ενός λεπτού βασίζεται στο γεγονός ότι σε μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες το 90% των αντρών με πρόωρη εκσπερμάτιση δήλωσαν ότι ολοκληρώνουν μέσα σε 1 λεπτό, ενώ το υπόλοιπο 10% σε χρόνο έως 2-3 λεπτά.
Αποτελεί την πιο συνηθισμένη σεξουαλική δυσλειτουργία, σε άντρες κάτω των 60 ετών , συγκεκριμένα απασχολεί 1 στους 5 άντρες. Εμφανίζεται δε με την ίδια συχνότητα σε όλες τις ηλικίες.
Διακρίνεται σε:
Πρωτοπαθής (αναφερόμενη και ως «χρόνια») – δηλαδή ο άνδρας βίωσε το πρόβλημα από την πρώτη σεξουαλική του εμπειρία και διαρκεί εφ’ όρου ζωής.
Δευτεροπαθής (αναφερόμενη και ως «επίκτητη») – εμφανίζεται σταδιακά ή ξαφνικά, ενώ μέχρι τότε είχε έλεγχο της εκσπερμάτισης ή αυτή γινόταν σε χρόνο που θεωρούσε επαρκή για να απολαμβάνει τη σεξουαλική πράξη.
Οι παθήσεις του θυρεοειδή και κυρίως ο υπερθυρεοειδισμός είναι οι μόνες γνωστές σήμερα οργανικές παθήσεις που έχουν ως σύμπτωμα την πρόωρη εκσπερμάτιση. Αποκαθίσταται δε το πρόβλημα αμέσως μόλις ρυθμιστεί η θυρεοειδοπάθεια.
Παθήσεις που πρόσκαιρα προκαλούν πρόωρη εκσπερμάτιση δευτερογενώς είναι και οι φλεγμονές του προστάτη (χρόνια προστατίτιδα), καθώς και η στυτική δυσλειτουργία.
Παρά τη συχνότητα εμφάνισής της, αποτελεί μια από τις παθήσεις που έχουν την ελλιπέστερη διάγνωση και θεραπεία. Και είναι αλήθεια πως η πρόωρη εκσπερμάτιση παραμένει μια πάθηση που δύσκολα διαγιγνώσκεται και θεραπεύεται, κυρίως επειδή οι άντρες τις περισσότερες φορές δεν θέλουν να συζητήσουν τα συμπτώματα με τους γιατρούς, είτε επειδή ντρέπονται, είτε εξαιτίας της πεποίθησης ότι η πάθησή τους δεν αντιμετωπίζεται.
Επίσης, οι άντρες που υποφέρουν, συχνά πιστεύουν ότι δεν υπάρχει επαρκής θεραπεία για το πρόβλημα τους.
Αντιμετώπιση
Συμπεριφορική και γνωσιακή θεραπεία:
Σε αυτήν την κατηγορία περιλαμβάνονται διάφορες ψυχολογικές και σωματικές τεχνικές που στοχεύουν στο να εκπαιδεύσουν τους άνδρες να αναγνωρίζουν τα σημάδια πριν την εκσπερμάτιση, και να βελτιώνουν τον έλεγχο της εκσπερμάτισης.
Οι δύο συνηθέστερες τεχνικές συμπεριφοράς είναι η τεχνική «διακοπής-έναρξης» (την οποία εισήγαγε ο Dr. J. Semans το 1956) και η τεχνική «πίεσης» της βαλάνου (που περιέγραψαν οι Masters και Johnson, το 1970).
Οι τεχνικές αυτές στοχεύουν στον εγκεφαλικό έλεγχο του άνδρα που μαθαίνει να κρατάει την εκσπερμάτιση όσο χρόνο το επιθυμεί ο ίδιος αλλά και η σύντροφός του. Συνήθως με αυτή την τακτική επιτυγχάνεται αποτέλεσμα το οποίο δυστυχώς είναι παροδικό.
Ο αυνανισμός πριν τη σεξουαλική συνεύρεση είναι μια τεχνική που υιοθετούν πολλοί νέοι άνδρες. Μετά τον αυνανισμό το πέος απευαισθητοποιείται και έχει μεγαλύτερο χρόνο εκσπερμάτισης μετά την ανάκαμψη (δεύτερη στύση/επαφή σε μικρό χρονικό διάστημα).
Χρήση διπλού προφυλακτικού ή προφυλακτικού που περιέχει αναισθητική ουσία (προφυλακτικά επιβράδυνσης), τα οποία δημιουργούν ελαφριά αίσθηση μουδιάσματος, μπορεί να είναι εν μέρει αποτελεσματικά και για σύντομο χρονικό διάστημα, στην ουσία όμως ενδέχεται να επιδεινώσουν αντί να εξαλείψουν το πρόβλημα επειδή μειώνουν ή καταργούν τις σεξουαλικές αισθήσεις που πρέπει να τεθούν σε έλεγχο για να βελτιωθεί η πάθηση.
Φαρμακολογική θεραπεία
Υπάρχουν κρέμες και σπρεϋ τοπικής εφαρμογής που περιέχουν αναισθητικά συστατικά όπως λιδοκαΐνη και πριλοκαΐνη για την απευαισθητοποίηση του πέους ώστε να καθυστερούν την εκσπερμάτιση και σε μελέτες μικρής κλίμακας έχουν παρουσιάσει μέτρια αποτελέσματα.
Ωστόσο είναι δύσκολο να πετύχει κανείς τη δοσολογία των εν λόγω τοπικών, αναισθητικών σκευασμάτων με αποτέλεσμα να προκαλούν μούδιασμα του πέους, και αν υπάρξει υπέρβαση δοσολογίας οδηγούν σε απώλεια στύσης και/ή αδυναμία εκσπερμάτισης.
Επίσης είναι πολύ πιθανό το αναισθητικό συστατικό να μεταφερθεί στον/στη σύντροφο προκαλώντας μειωμένη απόλαυση και αδυναμία κορύφωσης/οργασμού.
Αναστολείς PDE-5 (sildenafil , tadalafil , vardenafil). Η χρήση των φαρμάκων αυτών στοχεύει κυρίως στη τόνωση της αυτοπεποίθησης του ασθενή , μείωση του άγχους και μείωση του χρόνου επίτευξης μιάς δεύτερης στύσης μετά την εκσπερμάτιση.
Αναστολείς υποδοχέων σεροτονίνης . Τα φάρμακα αυτά δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και σκοπό έχουν να αναστείλουν τη λειτουργία εκείνων των εγκεφαλικών κέντρων που είναι υπεύθυνα για την έναρξη της διαδικασίας της εκσπερμάτισης.
Το νεότερο φάρμακο που ανήκει στην κατηγορία αυτή είναι η νταποξετίνη , (η οποία πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα) χορηγείται λίγες ώρες πριν τη σεξουαλική επαφή και δρα χωρίς να απαιτείται καθημερινή χορήγηση. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα από μεγάλες σειρές δείχνουν ότι πρόκειται για ασφαλές φάρμακο με πολύ καλά αποτελέσματα, χωρίς τις επιπλοκές της χρόνια λήψης.
Ασπιώτης Α. Σπύρος
Ιδιώτης Χειρουργός Ουρολόγος – Ανδρολόγος Κέρκυρα
https://www.facebook.com/UroKerkyra?fref=ts
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Βορίδης για Έμπολα στην Ευρώπη! Τι ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Άσκηση για Έμπολα στο Αμ.Φλέμινγκ! Πως θα «πιαστεί» ο ιός
PSA: Γιατί επιβάλλεται ο έλεγχος του προστάτη;
Έρχονται διορθώσεις τιμών στα φάρμακα! Ποια ακριβαίνουν και ποια παίρνουν τιμές