Ποια είναι τα συμπτώματα εξουθένωσης ενός φροντιστή

Μπορεί να συνοδεύεται από μια αλλαγή στη στάση, από θετική και φροντίδα σε αρνητική και αδιάφορη.

Η εξουθένωση μπορεί να συμβεί αν δεν λάβετε τη βοήθεια που χρειάζεστε ή εάν προσπαθήσετε να κάνετε περισσότερα από όσα μπορείτε, είτε σωματικά είτε οικονομικά.

Οι φροντιστές που είναι «καμένοι» μπορεί να έχουν κόπωση, άγχος και κατάθλιψη. Πολλοί φροντιστές αισθάνονται επίσης ένοχοι εάν αφιερώνουν χρόνο στον εαυτό τους και όχι στα άρρωστα ή ηλικιωμένα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Ποια είναι τα συμπτώματα της εξάντλησης των φροντιστών;

Τα συμπτώματα της εξάντλησης των φροντιστών μοιάζουν πολύ με τα συμπτώματα του στρες και της κατάθλιψης.

• Μπορεί να περιλαμβάνουν:
• Απομάκρυνση από φίλους και οικογένεια
• Απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που απολαμβάνανε
• Αλλαγές στην όρεξη, το βάρος ή και τα δύο
• Αλλαγές στον ύπνο
• Αρρωσταίνει συχνά
• Συναισθηματική και σωματική εξάντληση
• Υπερβολική χρήση αλκοόλ ή/και υπνωτικών φαρμάκων
• Αισθήματα ότι θέλει να πληγώσει τον εαυτό του ή το άτομο για το οποίο βοηθάει
• Εάν αντιμετωπίζει ήδη άγχος και κατάθλιψη, πρέπει να ζητήσει ιατρική βοήθεια. Αυτές είναι θεραπεύσιμες διαταραχές.

Τι προκαλεί την εξουθένωση των φροντιστών;

Οι φροντιστές συχνά είναι τόσο απασχολημένοι με τη φροντίδα των άλλων που τείνουν να παραμελούν τον εαυτό τους. Άλλα πράγματα που μπορούν να οδηγήσουν σε εξάντληση φροντιστών περιλαμβάνουν:

• Σύγχυση ρόλων – Μπορεί να αισθάνεστε μπερδεμένοι ως φροντιστής. Μπορεί να είναι δύσκολο να διαχωρίσετε αυτόν τον ρόλο από τον ρόλο του συζύγου, του παιδιού ή του φίλου.
• Μη ρεαλιστικές προσδοκίες – Μπορεί να περιμένετε ότι η φροντίδα σας θα έχει θετική επίδραση στην υγεία και την ευτυχία του ατόμου που φροντίζετε. Αυτό μπορεί να μην είναι ρεαλιστικό για ασθενείς που πάσχουν από μια προοδευτική ασθένεια όπως το Πάρκινσον ή το Αλτσχάιμερ.
• Έλλειψη ελέγχου – Μπορεί να είναι απογοητευτικό να αντιμετωπίζετε την έλλειψη χρημάτων, πόρων και δεξιοτήτων για να διαχειριστείτε σωστά τη φροντίδα του αγαπημένου σας προσώπου.
• Παράλογες απαιτήσεις – Μπορεί να αναλάβετε πάρα πολλά, εν μέρει επειδή βλέπετε την παροχή φροντίδας ως δουλειά σας και μόνο.
• Άλλοι παράγοντες – Μπορεί να μην αναγνωρίζετε πότε έχετε «καεί» και να φτάσετε στο σημείο να μην μπορείτε να λειτουργήσετε καλά. Μπορεί ακόμη και να αρρωστήσετε μόνοι σας.

Ακολουθούν μερικά βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αποτρέψετε την εξάντληση των φροντιστών:

• Γνωρίστε τα όριά σας και κάντε έναν ρεαλιστικό έλεγχο της προσωπικής σας κατάστασης.
• Βρείτε κάποιον που εμπιστεύεστε – όπως φίλο, συνάδελφο ή γείτονα – για να μιλήσετε για το πώς νιώθετε.
• Θέστε ρεαλιστικούς στόχους. Αποδεχτείτε ότι μπορεί να χρειάζεστε βοήθεια και απευθυνθείτε σε άλλους για να χειριστείτε ορισμένες εργασίες.
• Να είστε ρεαλιστές σχετικά με την ασθένεια που έχει το αγαπημένο σας πρόσωπο, ειδικά εάν πρόκειται για μια προοδευτική ασθένεια όπως το Πάρκινσον ή το Αλτσχάιμερ.
• Αφιερώστε χρόνο για τον εαυτό σας, ακόμα κι αν είναι μόνο μία ή δύο ώρες. Το να φροντίζεις τον εαυτό σου δεν είναι πολυτέλεια. είναι αναγκαιότητα εάν πρόκειται να γίνεις αποτελεσματικός φροντιστής.
• Μιλήστε με έναν επαγγελματία, όπως έναν θεραπευτή, έναν κοινωνικό λειτουργό ή έναν κληρικό.
• Βρείτε ομάδες υποστήριξης φροντιστών ή εργαστήρια που μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε τρόπους διαχείρισης του άγχους.
• Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας. Όσο περισσότερα γνωρίζετε για την ασθένεια, τόσο πιο αποτελεσματικός θα είστε ως φροντιστής.
• Παραμείνετε υγιείς τρώγοντας σωστά και κάνοντας αρκετή άσκηση και ύπνο.
• Αποδεχτείτε τα συναισθήματά σας. Είναι φυσιολογικό να έχετε συναισθήματα όπως απογοήτευση ή θυμό για τις ευθύνες σας ή το άτομο που σας ενδιαφέρει. Δεν σημαίνει ότι είστε κακός άνθρωπος ή κακός φροντιστής.

Εάν αντιμετωπίζετε ήδη άγχος και κατάθλιψη, ζητήστε ιατρική βοήθεια. Το άγχος και η κατάθλιψη είναι θεραπεύσιμες διαταραχές.

Φωτογραφίες: istock