Η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας με ocrelizumab μειώνει την εξέλιξη της αναπηρίας για περισσότερα από 5 χρόνια σε άτομα με υποτροπιάζουσα και πρωτοπαθώς προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση.
Αυτό υποδηλώνουν τα νεότερα ερευνητικά δεδομένα για το ocrelizumab, που παρουσιάστηκαν προσφάτως στην 34 Διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Θεραπεία και Έρευνα στην Πολλαπλή Σκλήρυνση (ECTRIMS).
Σύμφωνα με αυτά, η έγκαιρη έναρξη θεραπείας με ocrelizumab μείωσε την εξέλιξη της αναπηρίας για περισσότερα από 5 χρόνια σε άτομα με υποτροπιάζουσα (ΥΠΣ) και πρωτοπαθώς προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση (ΠΠΠΣ), σε σύγκριση με τα άτομα με ΥΠΣ που έλαβαν ocrelizumab μετά από θεραπεία με ιντερφερόνη βήτα-1α ή τα άτομα με ΠΠΠΣ που έλαβαν ocrelizumab μετά από εικονικό φάρμακο.
Τα δεδομένα προέρχονται από τις ανοικτές μελέτες επέκτασης φάσης ΙΙΙ OPERA I, OPERA II και ORATORIO.
Πιο συγκεκριμένα, η αποτελεσματικότητα του ocrelizumab διατηρήθηκε για διάστημα πέντε ετών βάσει των κύριων κριτηρίων αξιολόγησης της ενεργότητας της νόσου. Επιπλέον, τα πενταετή δεδομένα καταδεικνύουν ότι τα άτομα με ΥΠΣ που έλαβαν νωρίτερα θεραπεία με ocrelizumab παρουσίασαν πιο πρώιμη μείωση της ενεργότητας της νόσου και μικρότερη εξέλιξη της αναπηρίας σε σχέση με τα άτομα που έκαναν μετάβαση από την ιντερφερόνη βήτα-1α.
Παράλληλα, τα άτομα με ΠΠΠΣ που έλαβαν πιο έγκαιρα θεραπεία με ocrelizumab παρουσίασαν μικρότερη αναπηρία συνολικά και μικρότερη εξέλιξη της αναπηρίας των άνω άκρων σε σχέση με τα άτομα που έκαναν μετάβαση από το εικονικό φάρμακο.
Καλύτερες εκβάσεις
Σύμφωνα με την επέκταση των μελετών φάσης ΙΙΙ OPERA Ι και OPERA ΙΙ, τα άτομα με ΥΠΣ που έλαβαν θεραπεία με ocrelizumab για διάστημα πέντε ετών είχαν καλύτερες εκβάσεις στην ατροφία του εγκεφάλου και στην εξέλιξη της αναπηρίας (CDP) σε σχέση με τα άτομα που έλαβαν θεραπεία με ocrelizumab αφού είχαν λάβει τα δύο πρώτα έτη θεραπεία με ιντερφερόνη βήτα-1α.
Παράλληλα φάνηκε πως τα άτομα με ΥΠΣ που ξεκίνησαν θεραπεία με ocrelizumab δύο χρόνια νωρίτερα, εμφάνισαν σημαντική και σταθερή μείωση της CDP που παραμένει για 24 εβδομάδες σε σύγκριση με τα άτομα που αρχικά λάμβαναν θεραπεία με ιντερφερόνη βήτα-1α (16,1% έναντι 21,3% εξέλιξη της αναπηρίας μετά από 5 έτη, αντιστοίχως, p=0,014).
Τέλος, στο πλαίσιο του ECTRIMS 2018, παρουσιάστηκαν δεδομένα από την ανοιχτή μελέτη φάσης ΙΙΙβ CHORDS που αξιολογεί τη θεραπεία με ocrelizumab σε άτομα με Υποτροπιάζουσα-Διαλείπουσα ΠΣ (ΥΔΠΣ) που είχαν μειωμένη ανταπόκριση για διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών σε άλλη θεραπεία.
Μια ενδιάμεση ανάλυση δείχνει ότι 59% των ατόμων που έκαναν μετάβαση στο ocrelizumab δεν παρουσίασαν υποτροπή, δεν εμφάνισαν T1-Gd+ βλάβες ή νέες/μεγεθυνόμενες T2 βλάβες στη μαγνητική τομογραφία και δεν εμφάνισαν CDP (επιβεβαιωμένη εξέλιξη της αναπηρίας) που παραμένει για 24 εβδομάδες στις 48 εβδομάδες.
Τα εν εξελίξει δεδομένα ασφάλειας αντιπροσωπεύουν 3.811 άτομα με ΥΠΣ και ΠΠΠΣ και 10.919 έτη ασθενών έκθεσης στο ocrelizumab από όλες τις κλινικές μελέτες του φαρμάκου και παραμένουν συνεπή με το ευνοϊκό προφίλ οφέλους-κινδύνου του φαρμάκου.
Το ocrelizumab έχει εγκριθεί σε 68 χώρες, μεταξύ αυτών και στα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περισσότερα από 70.000 άτομα παγκοσμίως έχουν λάβει θεραπεία με ocrelizumab έως σήμερα.