Ο πόνος στο ισχίο είναι ένα από τα συχνότερα συμπτώματα για τα οποία απευθύνονται οι ασθενείς στους ορθοπεδικούς ιατρούς. Συνήθως εκδηλώνεται στην πρόσθια επιφάνεια του ισχίου, αλλά μπορεί να εντοπίζεται και στην έξω ή/και στην οπίσθια (στον γλουτό).
Ο πόνος μπορεί να είναι πολύ ήπιος και να αυξάνεται με την κίνηση ή να είναι συνεχής κατά την ανάπαυση και την κίνηση, ποικίλης βαρύτητας. Σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ έντονος και οδηγεί τον ασθενή εκτάκτως στον ιατρό.
Η άρθρωση του ισχίου είναι μια από τις μεγαλύτερες του ανθρώπινου σώματος. Αποτελείται από την κεφαλή (το πάνω άκρο) του μηριαίου οστού και την κοτύλη, δηλαδή την οστική «υποδοχή» της κεφαλής στην πύελο (λεκάνη). Διαθέτει επίσης πλουσιότατο υποστηρικτικό δίκτυο μαλακών μορίων (μυών, τενόντων και συνδέσμων).
Η άρθρωση του ισχίου είναι μία από τις πλέον φορτιζόμενες του σώματος, καθώς πιέζεται κάθε φορά που περπατάμε, τρέχουμε, σκύβουμε ή σηκώνουμε ένα βάρος. Σχεδόν μοιραία λοιπόν αναπτύσσεται συχνά σε αυτήν άλγος (πόνος).
Ιστορικό και κλινική εξέταση
Όπως εξηγεί ο ορθοπεδικός χειρουργός Νικόλαος Λάγιος, διευθυντής της Α’ Ορθοπεδικής Κλινικής του νοσοκομείου Metropolitan General, ο πόνος στο ισχίο αξιολογείται κατ’ αρχάς με τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού.
«Μας ενδιαφέρει να μάθουμε πώς άρχισε αυτός ο πόνος. Αν, δηλαδή, αναπτύχθηκε μετά από κάποια κίνηση, από άρση βαρέος αντικειμένου ή μετά από απλό γλίστρημα ή πτώση. Ή ακόμα αν άρχισε στον ύπνο και ξύπνησε τον ασθενή», λέει. «Από το καλό ιστορικό θα ανιχνεύσουμε επίσης πιθανό νόσημα (συγγενές ή επίκτητο) και βεβαίως παράγοντες κινδύνου που μπορεί να ευθύνονται για τον πόνο».
Μετά τη λήψη του ιστορικού γίνεται προσεκτική κλινική εξέταση, η οποία συνήθως είναι αρκετή για να εξακριβωθεί αν ο πόνος στο ισχίο οφείλεται σε δισκοπάθεια στη μέση (ισχιαλγία) ή αν προέρχεται από την ίδια την άρθρωση του ισχίου.
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται κυρίως με απεικονιστικές εξετάσεις. Συνιστώνται πάντοτε απλές ακτινογραφίες, ενώ αναλόγως με την περίπτωση μπορεί να γίνει και αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Σπανιότερα γίνονται και αιματολογικές εξετάσεις, όπως γενική αίματος, ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ), C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP), ουρικό οξύ αίματος κ.λπ.
Οι πιθανές αιτίες
Ο πόνος στο ισχίο συνήθως οφείλεται σε πολλά και διαφορετικά προβλήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα εξής:
- Αρθρίτιδες όπως η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου (συνηθέστερη όλων), η ουρική αρθρίτιδα και η μετατραυματική αρθρίτιδα.
- Ρευματικά νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ψωριασική αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα και ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος.
- Νοσήματα του αίματος, όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία.
- Τραυματισμοί-κακώσεις στην περιοχή του ισχίου. Μπορεί να αφορούν τα μαλακά μόρια γύρω από την άρθρωση (μύες, συνδέσμους και τένοντες) ή τον χόνδρο και τα οστικά τμήματα της άρθρωσης. Στα μαλακά μόρια μπορεί να παρατηρηθούν από απλές θλάσεις μέχρι πλήρεις ρήξεις αυτών. Στον χόνδρο και τα οστά από απλές κακώσεις μέχρι σοβαρά κατάγματα ή εξαρθρήματα.
- Νεοπλάσματα στην περιοχή του ισχίου. Μπορεί να αφορούν τα μαλακά μόρια ή τα οστά της άρθρωσης.
- Άσηπτη νέκρωση της μηριαίας κεφαλής. Είναι μία πάθηση, η οποία στα αρχικά της στάδια διαγιγνώσκεται μόνο με μαγνητική τομογραφία.
Θεραπεία
Η θεραπεία που θα ακολουθηθεί εξαρτάται από την αιτία του πόνου, τονίζει ο κ. Λάγιος. Συμπεριλαμβάνει:
- Απλή ανάπαυση (κυμαίνεται από λίγες ημέρες έως λίγες εβδομάδες)
- Λήψη αναλγητικών (όπως παρακεταμόλη), αντιφλεγμονωδών ή και οπιοειδών φαρμάκων
- Κατά περίπτωση, χειρουργικές επεμβάσεις (ολική αρθροπλαστική του ισχίου και άλλες).
«Ο πόνος στο ισχίο ο οποίος επιμένει ή είναι προοδευτικά αυξανόμενος για διάστημα άνω της μίας εβδομάδας, πρέπει να ανησυχεί τον ασθενή και να τον οδηγεί αμέσως στον ορθοπεδικό ιατρό, διότι τα αίτιά του μπορεί να είναι από πολύ απλά έως πολύ ανησυχητικά», καταλήγει ο κ. Λάγιος.
Φωτογραφία: iStock