Πόσο επικίνδυνα είναι τα κατάγματα στον αυχένα

26.04.2013 | 06:00

Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η πιο ευκίνητη μοίρα αυτής, στηρίζει και κινεί το κεφάλι μας και προστατεύει τον νωτιαίο μυελό που αποτελεί προέκταση του εγκεφάλου.Τραυματισμός ή βλάβη στην περιοχή του νωτιαίου μυελού της αυχενικής μοίρας αποτελεί σοβαρότατο τραυματισμό, αν υπάρχει κάταγμα σπονδύλου στην αυχενική μοίρα με παρεκτόπιση ή εξάρθρημα των σπονδύλων τότε μπορεί να έχουμε πίεση στον νωτιαίο μυελό ή ακόμη και πλήρη διατομή αυτού. Αν η βλάβη εντοπίζεται πάνω από τον τέταρτο αυχενικό σπόνδυλο όπου και μπορεί να τρωθεί το φρενικό νεύρο που ρυθμίζει την αναπνοή τότε η βλάβη μπορεί να είναι μοιραία για τον τραυματία.

Του Αθανασίου Μπαδέκα

χειρουργού ορθοπαιδικού τραυματιολόγου,

Προέδρου της επιστημονικής επιτροπής Ευρωπαϊκής Εταιρίας άκρου ποδός- ποδοκνημικής

Σε κάθε περίπτωση τρώση του νωτιαίου μυελού στην αυχενική μοίρα, οδηγεί σε τετραπληγία δηλαδή αδυναμία αίσθησης και κίνησης και στα άνω και στα κάτω άκρα. Σε αντίθεση με την παραπληγία που εμφανίζεται σε τραυματισμούς της οσφυικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και οδηγεί σε απώλεια αίσθησης και κίνησης μόνο στα κάτω άκρα.

Οι πιο συχνές αιτίες καταγμάτων και εξαρθρημάτων στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, αποτελούν τα τροχαία ατυχήματα, πτώση από ύψος, αθλητικές δραστηριότητες ( κυρίως αθλήματα όπως (Αμερικανικό Ποδόσφαιρο, πάλη).

Τα κύρια συμπτώματα είναι έντονος πόνος στην περιοχή του αυχένα, μυικός σπασμός, δυσκαμψία, πολλές φορές υπάρχουν εμφανείς εκχυμώσεις και μώλωπες.

Αν συνυπάρχει απώλεια αισθητικότητας ή μυική αδυναμία τότε προφανώς η βλάβη είναι σοβαρότερη.

Αρχικά απαραίτητο είναι να ακινητοποιηθεί η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης με κάποιο αυχενικό κολλάρο τύπου Φιλαδέλφεια και να αποφύγουμε οποιαδήποτε κάμψη ή στροφή του αυχένα. Βέβαια η μεγαλύτερη βλάβη στην περιοχή του αυχένα συμβαίνει συνήθως κατά τον αρχικό τραυματισμό, δεν χρειάζεται όμως να επιδεινώνουμε με άστοχες κινήσεις την βλάβη.

Η διακομιδή σε κάθε περίπτωση γίνεται με σκληρό κολλάρο.

Η θεραπεία μπορεί να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική αν συνυπάρχει εξάρθρημα θα πρέπει να αναταχθεί η αν δεν είναι αυτό δυνατό και δεν υπάρχει παθολογική νευρολογική σημειολογία θα πρέπει τουλάχιστο να σταθεροποιηθεί.

Η ακινητοποίηση γίνεται είτε με ειδικά σκληρά κολλάρα ή αν υπάρχει κάταγμα ή εξάρθρημα με συνοδό αστάθεια χρησιμοποιείται ένας ειδικός κηδεμόνας (HaloVest) που πρακτικά καρφώνεται με ειδικές βίδες στο κρανίο για απόλυτη σταθερότητα του αυχένα.

Η πρόγνωση εξαρτάται από το αν υπάρχει νευρολογική βλάβη και σε πιο βαθμό , από την σταθερότητα ή αστάθεια της κάκωσης από το σημείο του αυχενικού σπονδύλου που έγινε η βλάβη Σε κάθε περίπτωση η αποθεραπεία είναι πολύμηνη και αφήνει σε πολλές περιπτώσεις υπολειπόμενα λειτουργικά ενοχλήματα που το πιο συχνό από αυτά είναι η δυσκαμψία.