Πότε το παιδί έχει φίμωση;

Iatropedia
22 Ιουλίου 2014 | 06:00

Έντονη ανησυχία προκαλεί στους γονείς το βασανιστικό ερώτημα μήπως το αγοράκι τους έχει φίμωση. Πότε όμως πρέπει να κινητοποιούνται οι γονείς και να καταφεύγουν στον ειδικό γιατρό; Τι είναι η φίμωση; Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί; Απαντήσεις στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί.

Του Σπύρου Α. Ασπιώτη

Χειρουργού- Ουρολόγου-Ανδρολόγου

Φίμωση και Βαλανοποσθικές συμφύσεις σε αγόρια μικρής ηλικίας

Φίμωση είναι η κατάσταση κατά την οποία δεν είναι δυνατή η αποκάλυψη της βαλάνου (το γνωστό «κεφαλάκι») έλκοντας την ακροποσθία (το δέρμα που περιβάλλει τη βάλανο) προς τα κάτω. Διακρίνεται σε πρωτοπαθή όταν το παιδί γεννιέται με αυτή την κατάσταση και δευτεροπαθή όταν λόγω τραυματισμού ή λοίμωξης δημιουργηθεί ουλώδης ιστός ο οποίος εμποδίζει την αποκάλυψη της βαλάνου.

Άμεση επιπλοκή της κατάστασης αυτής είναι κυρίως οι βαλανοποσθίτιδες (φλεγμονή), οι οποίες μπορεί να χειροτερέψουν το βαθμό της φίμωσης. Απώτερες επιπλοκές μπορεί να είναι ο πόνος και η δυσχέρεια κατά την σεξουαλική επαφή, πρόωρη εκσπερμάτιση λόγω έντονης ευαισθησίας της περιοχής και παραφίμωση, μια επείγουσα κατάσταση κατά την οποία η στενή ακροποσθία σφίγγει την βάλανο και δεν μπορεί να αναταχθεί.

Σε περίπτωση πρωτοπαθού φιμώσεως, αυτή συνήθως παρακολουθείται και μετά την ηλικία των δύο ετών, μετά από τη συγκατάθεση των γονέων, μπορεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά με περιτομή-πλαστική πόσθης.

Επάλειψη της περιοχής με κορτιζονούχο αλοιφή για 30 ημέρες μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική συντηρητική θεραπεία.

Η δευτεροπαθής φίμωση έχει απόλυτη ένδειξη χειρουργικής αποκατάστασης.

Βαλανοποσθικές συμφύσεις

Πολύ συχνά οι γονείς συγχέουν τις βαλανοποσθικές συμφύσεις με την φίμωση. Εντούτοις πρόκειται για διαφορετική οντότητα. Ουσιαστικά πρόκειται για συγκόλληση του έσω πετάλου της ακροποσθίας με τη βάλανο. Επιπλοκές είναι η δυσοσμία του πέους, κυρίως λόγω του σμήγματος που εγκλωβίζεται ανάμεσα στις συμφύσεις και οι υποτροπιάζουσες βαλανοποσθίτιδες.

Όσον αφορά την αντιμετώπισή τους οι γνώμες διίστανται. Υπάρχει η σχολή που υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει λόγος να επέμβουμε καθώς οι συμφύσεις μπορεί να λυθούν αυτόματα με τις στύσεις που κάνει το αγοράκι, αλλά υπάρχει και η σχολή που προτιμά την άμεση αντιμετώπιση με συμφυσιόλυση (μικροεπέμβαση που γίνεται με τοπική αναισθησία-κρέμα), ώστε να αποφευχθούν οι βαλανοποσθίτιδες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε ουρολοιμώξεις καθώς και σε δευτεροπαθή φίμωση.