Πρεσβυφωνία: Η «γερασμένη» φωνή και πως θεραπεύεται

Σύμφωνα με τους γιατρούς, το ποσοστό επιτυχίας της συγκεκριμένης θεραπείας είναι πολύ υψηλό και προσφέρει σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών.

Αυτό ανακοινώθηκε στο 22ο Σεμινάριο Χειρουργικής Λαρυγγολογίας, που πραγματοποίησε η Πανεπιστημιακή Ωτορινολαρυγγολογική Κλινική του Πανεπιστημίου της Κολονίας, στις 7-9 Δεκεμβρίου στη Γερμανία.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο έλληνας Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Μηνάς Ν. Αρτόπουλος, Διευθυντής της Α΄ ΩΡΛ κλινικής του «ΜΗΤΕΡΑ», που συμμετείχε στο διεθνές σεμινάριο, η λαρυγγοπλαστική με έγχυση λίπους ή βλαστοκυττάρων είναι η κατάλληλη επιλογή για τη θεραπεία της γερασμένης φωνής, καθώς έχει αποδειχθεί βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών.

«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι πολλοί ηλικιωμένοι ασθενείς απλώς αναζητούν τη διαβεβαίωση ότι οι φωνητικές τους αλλαγές δεν υποδηλώνουν πιο σοβαρές παθολογίες, όπως κακοήθεια. Η φωνοθεραπεία είναι σύμμαχος στην θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών αυτών», αναφέρει ο γιατρός.

Στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας η συχνότητα των φωνητικών διαταραχών εκτιμάται ότι κυμαίνεται από 12% μέχρι  35%.

Μάλιστα  όπως αναφέρθηκε στο σεμινάριο το 25% των ασθενών ηλικίας άνω των 65 ετών, που παρουσίαζαν διαταραχή φώνησης, βρέθηκε ότι είχαν ατροφία φωνητικών χορδών, όπου τα κύρια φυσικά σημεία είναι η εισολκή της φωνητικής πτυχής με αυξημένο κενό γλωττίδας.

Σύμφωνα με τον κύριο Αρτόπουλο, καθώς μεγαλώνουμε, μπορεί να παρατηρήσουμε αλλαγές στη φωνή μας. Μερικοί ηλικιωμένοι αρχίζουν να νιώθουν ότι δεν μπορούν να μιλήσουν τόσο καλά όσο θα μπορούσαν κάποτε ή να παρατηρήσουν ότι η πίσσα της φωνής τους έχει πάρει υψηλότερη ή χαμηλότερη με την πάροδο του χρόνου.

Οι αλλαγές στη φωνή με την πάροδο των ετών

Μερικές κοινές φωνητικές αλλαγές που συμβαίνουν με την ηλικία περιλαμβάνουν:

•  Δόνηση / τρόμος στη φωνή
•  Μειωμένη ένταση και προβολή φωνής
•  Δυσκολία να ακουστούν από άλλους
•  Φωνή υψηλότερης συχνότητας (άνδρες)
•  Χαμηλότερης συχνότητας φωνή (γυναίκες)
•  Μειωμένη φωνητική αντοχή

Την ευθύνη για τις αλλαγές αυτές, σύμφωνα με τους χειρουργούς ΩΡΛ φέρει το γεγονός ότι το κολλαγόνο των φωνητικών χορδών χάνει τον τύπο οργάνωσης του «ψάθινου καλαθιού», πράγμα που οδηγεί σε πιο άτακτα τμήματα σε όλα τα στρώματα και επίσης υπάρχει απώλεια υαλουρονικού οξέος και ελαστικών ινών.

Η απώλεια αυτή των ελαστικών ιδιοτήτων και η επακόλουθη λέπτυνση των φωνητικών χορδών, μαζί με την ατροφία του θυρεοαρυτενοειδούς μυός (που κινεί τις φωνητικές χορδές), οδηγεί στην κλασική μεμβρανώδη φωνητική χορδή.

Φυσιολογικά, αυτές οι ανατομικές αλλαγές στις φωνητικές χορδές οδηγούν σε ατελές κλείσιμο της γλωττίδας, διαφυγή αέρα, αλλαγές στην τάση των φωνητικών χορδών, αλλαγμένη θεμελιώδη συχνότητα και μειωμένη φωνητική αντοχή.

Οι γυναικείες φωνές γίνονται συχνά πιο χαμηλές αρχικά και στη συνέχεια βαθμιαία υψηλότερες και τσιριχτές, ενώ οι φωνές των μεγαλύτερων ανδρών σταδιακά γίνονται πιο ψηλές, καθώς οι φωνητικές χορδές επιμηκύνονται για να προσπαθήσουν να επιτύχουν προσέγγιση.