Μία επώδυνη μυκητίαση που προκαλεί πληγές στο δέρμα και μεταδίδεται από γάτες ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη και δη στη Βρετανία. Η μυκητίαση λέγεται σποροτρίχωση και προκλήθηκε από έναν εισαγόμενο μύκητα, τον sporothrix brasiliensis.
Ο μύκητας αυτός προκαλεί τις τελευταίες δεκαετίες αρκετά κρούσματα στη Βραζιλία και μερικά στην Αργεντινή. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που αναφέρονται κρούσματα σε ανθρώπους εκτός Λατινικής Αμερικής.
Η σποροτρίχωση μπορεί να προκληθεί και από άλλα είδη μυκήτων της ίδιας οικογένειας. Συνήθως εκδηλώνεται μετά από μικροτραυματισμό, πρώτα με δερματικές αλλοιώσεις (π.χ. πληγές, ερυθηματώδεις πλάκες). Μπορεί να είναι τοπική ή να επεκταθεί στο δέρμα ή και σε άλλα σημεία του σώματος (π.χ. αρθρώσεις, πνεύμονες κ.λπ.).
Όπως ανακοίνωσαν επιστήμονες από την Βρετανική Υπηρεσία Ασφαλείας της Υγείας (UKHSA), κατέγραψαν τρία κρούσματα της μυκητίασης. Τα δύο είναι μέλη της ίδιας οικογένειας και το τρίτο ένας κτηνίατρος.
Όλοι τους μολύνθηκαν από την ίδια γάτα, η οποία είχε διασωθεί από την Βραζιλία και έφτασε προ τριετίας στη Βρετανία. Και οι τρεις άνθρωποι είχαν κολλήσει τον ίδιο μύκητα: τον s. brasiliensis.
Τα τρία περιστατικά και η προϊστορία της εν λόγω μυκητίασης περιγράφονται λεπτομερώς στην ιατρική επιθεώρηση Medical Mycology Case Reports.
Από τη δεκαετία του ’90
Όπως γράφουν οι ειδικοί, η μεταδιδόμενη από γάτες σποροτρίχωση από τον μύκητα s. brasiliensis είναι μία ζωονόσος ενδημική στη Βραζιλία από τη δεκαετία του 1990. Τα περισσότερα κρούσματα έχουν αναφερθεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Την τελευταία 30ετία έχουν αναφερθεί περισσότερα από 5.000 σε ανθρώπους και άλλα τόσα σε γάτες.
Εκτός Βραζιλίας έχουν αναφερθεί 21 κρούσματα στην Αργεντινή και προσφάτως (το 2017) δύο στην Παραγουάη.
Όπως είχε αναφερθεί το 2004, η συνδυαστική ανάλυση 178 Βραζιλιάνων που ανέπτυξαν σποροτρίχωση μεταξύ 1998 και 2001 είχε δείξει ότι:
- Το 90,7% των ασθενών είχαν έρθει σε επαφή με γάτες που έπασχαν από σποροτρίχωση
- Το 64,5% ανέφεραν πως τους είχε γρατζουνίζει ή δαγκώσει γάτα λίγο καιρό πριν νοσήσουν
- Το 55% παρουσίασαν εκδηλώσεις λεμφοδερματικές αλλοιώσεις
- Το 25% είχαν τοπικές δερματικές εκδηλώσεις
- Το 16% είχαν εκτεταμένες δερματικές εκδηλώσεις
Κατά μέσον όρο, κάθε ένας από τους ασθενείς παρουσίασε 7 πληγές στο δέρμα του. Οι δερματικές βλάβες παρατηρήθηκαν κυρίως στα άνω άκρα. Το σχεδόν 30% ανέπτυξαν αρθραλγία (πόνος στις αρθρώσεις).
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα υποχώρησαν μετά από την απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή. Στο περίπου 7,5%, όμως, υποχώρησαν μόνα τους, 4-12 εβδομάδες μετά την έναρξή τους.
Τα βρετανικά περιστατικά
Στην περίπτωση της Βρετανίας, η σποροτρίχωση πιστεύεται ότι προήλθε από τον 9χρονο αρσενικό γάτο μιας οικογένειας από τη Νοτιοανατολική Βραζιλία, που ζει στη χώρα την τελευταία τριετία.
Ο γάτος είχε αρρωστήσει και η οικογένεια του χορηγούσε φάρμακα. Η πρώτη που νόσησε ήταν μια 63χρονη γυναίκα, η οποία παρουσίασε επίμονες δερματικές αλλοιώσει στο δεξιό μπράτσο, στο σημείο όπου την γρατζούνισε ο γάτος όταν του έδινε τα φάρμακά του.
Αργότερα νόσησε η 30χρονη κόρη της. Και εκείνη παρουσίασε επίμονες δερματικές αλλοιώσεις μετά από γρατζούνισμα από τον άρρωστο γάτο. Το ίδιο συνέβη και στον νεαρό κτηνίατρο, τον οποίο επίσης γρατζούνισε ο γάτος όταν τον εξέταζε στο ιατρείο του.
Και οι τρεις ανέπτυξαν μία ή περισσότερες μικρές πληγές στα χέρια τους που επέμειναν για αρκετές εβδομάδες μετά το γρατζούνισμα. Ωστόσο έπειτα από πολύμηνη (3 έως 6 μήνες) αγωγή με ιτρακοναζόλη (ένα αντιμυκητιασικό φάρμακο) όλοι ανέρρωσαν πλήρως.
Οι γιατροί γράφουν ότι προφανώς ο γάτος ήταν φορέας του μύκητα που προκαλεί σποροτρίχωση από τότε που έφτασε στη Βρετανία από τη Βραζιλία. Μόνο όμως όταν αρρώστησε για άλλο λόγο, εκδηλώθηκε η μυκητίαση στον ίδιο και ακολούθως μεταδόθηκε στους φροντιστές του. Την άποψη αυτή ενισχύει το γεγονός ότι ο γάτος έμενε συνεχώς εντός σπιτιού και δεν κυκλοφορούσε ποτέ έξω.
Τονίζουν επίσης πως απαιτείται ισχυροποίηση των ελέγχων που γίνονται στα εισαγόμενα ζώα, διότι ο συγκεκριμένος γάτος είχε ελεγχθεί κατά την άφιξή του στη Βρετανία και είχε κριθεί υγιής.
Φωτογραφία: iStock