Σπερματέγχυση: Όλα όσα θέλετε να ρωτήσετε

Iatropedia
16 Ιανουαρίου 2015 | 16:00

Η σπερματέγχυση είναι μία πολύ δημοφιλής μέθοδος τεχνητής γονιμοποίησης. Η δημοφιλία της οφείλεται αφενός στο χαμηλό της κόστος και στην απλότητά της, αφετέρου στα ικανοποιητικά ποσοστά επιτυχία της. Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο όλα όσα θέλετε να

Του Μενέλαου Κ. Λυγνού Μαιευτήρα Χειρουργού Γυναικολόγου

Κατά τη σπερματέγχυση, δια μέσου του τραχήλου της μήτρας εισάγεται στην ενδομητρική κοιλότητα ένας εύκαμπτος καθετήρας. Στο ελεύθερο άκρο του καθετήρα αυτού συνδέεται μία απλή σύριγγα, η οποία περιέχει από 0,3 έως 0,5 ml επεξεργασμένου σπέρματος.

Η επεξεργασία του σπέρματος είναι απαραίτητη, διότι έχει παρατηρηθεί πως η απευθείας έγχυση ανεπεξέργαστου σπέρματος στην ενδομητρική κοιλότητα προκαλεί συσπάσεις της μήτρας ή αναφυλακτικές αντιδράσεις. Εξάλλου, με την επεξεργασία του σπέρματος είναι δυνατόν να ενισχυθούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του σπέρματος.

Με δεδομένο πως το ωάριο επιβιώνει για 12 με 24 ώρες μετά την ωοθυλακιορρηξία, ιδιαίτερη σημασία έχει η επιλογή της στιγμής, που θα γίνει η σπερματέγχυση. Για την επιλογή του κατάλληλου χρόνου χρησιμοποιούμε την υπερηχογραφική παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας.

Η σπερματέγχυση μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια φυσικού κύκλου, αλλά συχνά συνδυάζεται με τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, που προκαλεί την ωρίμανση των ωοθυλακίων και ωοθυλακιορρηξία.

Η σπερματέγχυση είναι αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης διάφορων καταστάσεων, που οδηγούν στην υπογονιμότητα.

Καταρχήν, η σπερματέγχυση χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας αγνώστου αιτιολογίας.

Επίσης με τη σπερματέγχυση μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την υπογονιμότητα, που οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα. Αρκεί το σπερμοδιάγραμμα να εμφανίζεται επηρεασμένο μόνον ως προς μία παράμετρό του. Δηλαδή να εμφανίζεται επηρεασμένη η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων ή η συγκέντρωσή τους ή η μορφολογία τους.

Οι μέθοδοι προετοιμασίας του σπέρματος πριν τη σπερματέγχυση έχουν καλύτερα αποτελέσματα στη βελτίωση της ποιότητας του σπέρματος, αν εμφανίζεται μειωμένη μόνον μία παράμετρος του σπερμοδιαγράμματος.

Η σπερματέγχυση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και όταν η γυναίκα εμφανίζει συμπτώματα του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών.

Με τη σπερματέγχυση παρακάμπτεται και το εμπόδιο του τραχήλου στη διαδρομή των σπερματοζωαρίων προς τις σάλπιγγες. Τις γόνιμες μέρες στον τράχηλο εμφανίζεται βλέννη, η οποία υπό κανονικές συνθήκες διευκολύνει το πέρασμα των σπερματοζωαρίων. Υπάρχου όμως περιπτώσεις, που η βλέννη αυτή παρουσιάζεται πιο πηκτή από το κανονικό και παρεμπτοδίζει τη διέλευση των σπερματοζωαρίων.

Υπάρχουν τέλος και σπάνιες περιπτώσεις γυναικών, που παρουσιάζουν αλλεργία στο σπέρμα του συντρόφου τους. Το σπέρμα περιέχει εκτός από τα σπερματοζωάρια και διάφορες πρωτεΐνες, στις οποίες η γυναίκα μπορεί να είναι αλλεργική. Έτσι μετά την εκσπερμάτωση στον κόλπο η γυναίκα παρουσιάζει αίσθημα κάυσου (κάψιμο) και δυσπαρευνία (πόνο στην επαφή).

Τα συμπτώματα αυτά αμβλύνωνται με τη χρήση του προφυλακτικού, αλλά φυσικά με τον τρόπο αυτόν παρεμποδίζεται και η επίτευξη εγκυμοσύνης. Κατά την προετοιμασία τους σπέρματος πριν τη σπερματέγχυση αφαιρούνται οι πρωτεΐνες, που μπρούν να προκαλέσουν αλλεργία.

Φυσικά πριν συστηθεί να προχωρήσει ένα ζευγάρι σε σπερματέγχυση, απαραίτητο είναι να έχει επιβεβαιωθεί η διαβατότητα των σαλπίγγων με υστεροσαλπιγγογραφία.

Μία πιθανή παρενέργεια της σπερματέγχυσης είναι η ελαφρώς αυξημένη πιθανότητα εξωμήτρου κύησης. Για το λόγο αυτό ο θεράπων καλόν είναι να βρίσκεται σε επιφυλακή για την αντιμετώπιση του ενδεχομένου αυτού.

Τα ποσοστά επιτυχίας της σπερματέγχυσης εξαρτώνται από το αίτιο της υπογονιμότητας και την ηλικία της γυναίκας. Γενικά η επιτυχία κυμαίνεται από 15% μέχρι το 20%. Φαίνεται πως το 60% με 70% των ζευγαριών επιτυγχάνουν εγκυμοσύνη μετά από 6 κύκλους συνδυασμένους με σπερματέγχυση.

Επομένως, η σπερματέγχυση είναι μία φθηνή και αρκετά αποτελεσματική μέθοδος τεχνητής γονιμοποίησης.