Η σωματική ευλυγισία μπορεί να αποτελεί βασικό παράγοντα μακροζωίας στα άτομα μέσης ηλικίας, σύμφωνα με νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports και αναδεικνύει τη σημασία της ευλυγισίας όχι μόνο για τη σωματική ευεξία, αλλά και για τη μακροχρόνια επιβίωση.
Η μελέτη αξιολόγησε την ευλυγισία περισσότερων από 3.000 ατόμων ηλικίας 46 έως 65 ετών, ως επί το πλείστον ανδρών (66%).
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν δείκτη (σκορ) για την ευλυγισία του σώματος, που ονομάζεται Flexindex, ο οποίος μετρά το εύρος κίνησης για 20 κινήσεις που αφορούν 7 αρθρώσεις. Το σκορ αυτό, που κυμαίνεται από 0 έως 80, ήταν κατά μέσο όρο 35% υψηλότερο στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες.
Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο για 12,9 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων πέθαναν 302 άτομα (9,6%).
Τα αποτελέσματα έδειξαν αντίστροφη σχέση μεταξύ της βαθμολογίας Flexindex και του κινδύνου θνησιμότητας: οι επιζώντες είχαν βαθμολογία Flexindex περίπου 10% υψηλότερη από τους μη επιζώντες. Μετά την προσαρμογή για παράγοντες όπως η ηλικία, ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) και το ιατρικό ιστορικό, διαπιστώθηκε ότι οι άνδρες με χαμηλή βαθμολογία Flexindex διέτρεχαν 1,87 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από εκείνους που είχαν υψηλή βαθμολογία. Για τις γυναίκες, ο κίνδυνος αυτός ήταν 4,78 φορές μεγαλύτερος.
Σύμφωνα με τον Claudio Gil S. Araújo, διευθυντή έρευνα στην κλινική Clinimex στη Βραζιλία και επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, η ανακάλυψη αυτή προσθέτει μια νέα διάσταση στην αξιολόγηση της φυσικής κατάστασης, η οποία εστιάζει παραδοσιακά στην αντοχή και τη μυϊκή δύναμη.
«Καταφέραμε να δείξουμε ότι η μειωμένη ευλυγισία του σώματος συνδέεται επίσης με χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης σε άνδρες και γυναίκες μέσης ηλικίας», εξηγεί. Συνιστά, λοιπόν, να δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στις ασκήσεις ευλυγισίας, ιδίως όσο μεγαλώνει κανείς.
Η μελέτη δεν μπόρεσε να διαπιστώσει άμεση αιτιώδη σχέση μεταξύ της μειωμένης ευλυγισίας και της αυξημένης θνησιμότητας. Οι ερευνητές σημειώνουν αρκετούς περιορισμούς, όπως το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες ήταν στην πλειονότητά τους λευκοί και εύποροι, καθώς και η απουσία ελέγχου για μεταβλητές όπως η σωματική δραστηριότητα ή η διατροφή. Τα στοιχεία αυτά υποδηλώνουν ότι η ευελιξία μπορεί να αποτελεί δείκτη -και όχι άμεση αιτία- ενός γενικά υγιεινού ή ανθυγιεινού τρόπου ζωής.
Τέλος, αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να αποσαφηνιστούν αυτοί οι συσχετισμού, η συμπερίληψη αξιολογήσεων της ευλυγισίας στα τσεκάπ για την παρακολούθηση της υγείας φαίνεται να είναι σημαντική, έτσι ώστε να δίνονται συμπληρωματικές συστάσεις άσκησης.
Φωτογραφία: iStock