Ιδιαιτερότητες στο σχήμα και στον άξονα του πέους είναι συχνές ,και οι περισσότερες (ιδιαίτερα σε νεαρές ηλικίες),οφείλονται στην ιδιαίτερη κατασκευή του καθενός (συγγενείς),χωρίς να αποτελούν συνήθως κλινικό πρόβλημα, παρά μόνο αισθητικό.
Η εμφάνιση κάμψης όμως, σε άνδρες ηλικίας 40 έως 70 ετών, χαρακτηρίζεται σχεδόν πάντα από ανάπτυξη σκληρίας στο τοίχωμα των σηραγγωδών σωμάτων του πέους (του στυτικού μηχανισμού),και περιγράφεται ως νόσος Peyronie.
Η ανάπτυξη αυτής της σκληρής πλάκας ,εμποδίζει το συγκεκριμένο σημείο να ακολουθήσει το φούσκωμα του πέους κατά τη στύση , με αποτέλεσμα το πέος να στραβώνει προς την πλευρά της βλάβης.
Η αιτιολογία της νόσου δεν έχει πλήρως περιγραφεί ,φαίνεται όμως ότι σημαντικό ρόλο παίζουν οι τραυματισμοί του πέους κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ,ή και μικροτραυματισμοί που δεν γίνονται αντιληπτοί,σε άτομα με γονιδιακή προδιάθεση στην έντονη τοπική αντίδραση του ανοσοποιητικού τους συστήματος.
Το ποσοστό εμφάνισής της στο γενικό πληθυσμό, κυμαίνεται από 0,39-3,2%.» Σήμερα, και μετά την αποτελεσματική θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας με τους αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης, είναι αποδεκτό ότι η νόσος εμφανίζεται ακόμη πιο συχνά.
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι, Κάμψη πέους, Άλγος(πόνος) κατά τη στύση, Παρουσία ινώδους(ψηλαφητής) πλάκας, Μείωση μήκους του πέους, Υπαισθησία στο πέος, Χαλαρό πέος, Στυτική δυσλειτουργία.
Προβληματική καθίσταται η κάμψη εκείνη ,που προκαλεί πόνο, παραμόρφωση, στυτική δυσλειτουργία και γενικότερα επηρεάζει τη σεξουαλική λειτουργία.
Η διάγνωση γίνεται από τον ειδικό ουρολόγο ,αρχικά με ψηλάφηση του πέους ,και ολοκληρώνεται με την μέτρηση της γωνίας μετά από τεχνητή στύση, και την απεικόνιση της βλάβης με έγχρωμο υπρηχογράφημα (triplex). Απαραίτητη είναι βέβαια η λήψη καλού ιστορικού και η συνεκτίμηση της στυτικής λειτουργίας .
Εχουν ανακοινωθεί πολλών ειδών συντηρητικές θεραπείες, με φάρμακα από το στόμα, ενέσεις φαρμακευτικών ουσιών μέσα στην βλάβη,κρουστικά κύματα, ακτινοβολία, συσκευές έλξεως.Τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα έως ανύπαρκτα.Σε λίγες περιπτώσεις διαπιστώνεται και αυτόματη υποχώρηση της βλάβης.
Η μόνη αποδεδειγμένη θεραπεία είναι η χειρουργική ,είτε με την τοποθέτηση ραφών (πτύχωση), στην ακριβώς αντίθετη πλευρά της βλάβης (μόνο σε μικρές κάμψεις),είτε με πραγματική γεωμετρική αποκατάσταση του σχήματος ,με τομή πάνω στη βλάβη ,αφαίρεση τμήματός της και πλαστική αποκατάσταση του σηραγγώδους με τοποθέτηση μοσχεύματος .
Το αποτέλεσμα είναι άμεσο και θεαματικό ,και η διάρκεια νοσηλείας μία μέρα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑΣ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ-ΑΝΔΡΟΛΟΓΟΣ
Παπαδιαμαντοπούλου 4 , Μέγαρο Μουσικής
2112212486, 6977491086