Με τον όρο αυτό εννοούμε με απλά λόγια τη στένωση των πολύ μικρών αγγείων(αρτηριολία) και την αυξημένη διαπερατότητα αυτών(διαρροή)
Τα κύρια χαρακτηριστικά ευρήματα σε έναν βυθό ενός υπερτασικού ασθενή είναι τα εξής:
– αγγειοσυστολή
– διαρροή
– αρτηριοσκλήρυνση
Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση αυτών των αλλοιώσεων θα παίξουν δυο πράγματα:
– η χρονική διάρκεια της αρτηριακής υπέρτασης
– το ύψος της διαστολικής πίεσης(αυτό που λέμε η μικρή πίεση)
Ο ασθενής είναι τις περισσότερες φορές ασυμπτωματικός και προσέρχεται στον οφθαλμίατρο μετά από προτροπή του παθολόγου για έλεγχο του βυθού.
Ανάλογα με τη βαρύτητα της βλάβης ο οφθαλμίατρος θα προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις πχ φλουοροαγγειογραφία και θα καθορίσει ένα πλάνο εξέτασης του ασθενούς συνήθως σε ετήσια βάση, σε ήπιας περιπτώσεις.
Ο ασθενής οφείλει να ακολουθεί τις οδηγίες του οφθαλμιάτρου του, να κάνει τον έλεγχο που απαιτείται και αυτό για να μην φτάσουμε στην αποφρακτική νόσο, στην οπτική νευροπάθεια, στο οίδημα του οπτικού νεύρου ή ακόμη και την τύφλωση, καταστάσεις οι οποίες αποτελούν τις επιπλοκές της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας.
Ελέγχουμε λοιπόν την πίεση μας και την προσέχουμε σαν τα μάτια μας!..
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Χειρουργός οφθαλμίατρος