Ο Γιάννης δεν είναι ο μοναδικός που έχει αυτό που λέμε “εργασιακό άγχος”. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που όλο και συχνότερα χτυπά τους εργαζόμενους. Σχεδόν ο ένας στους τρεις Ευρωπαίους εργαζόμενους. Κάτι οι δύσκολες εποχές που διανύουμε, κάτι ο φόβος μιας απόλυσης (ακόμη και όταν δεν υπάρχει), λίγο η θέληση μας να τα καταφέρουμε όλα , λίγο η αναρρίχηση μας επαγγελματικά, όλα αυτά δημιουργούν το εργασιακό άγχος.
Το εργασιακό άγχος εκδηλώνεται στον καθένα διαφορετικά όμως οι παράμετροι είναι σταθερές. Το άγχος “χτυπάει” σε 4 επίπεδα τον κάθε άνθρωπο. Πρώτα από όλα Σωματικά: Μυικοί πόνοι που παλιά δεν υπήρχαν, μικροπονάκια στο στήθος που μας παραξενεύουν, μια διαρκής κόπωση σαν να μην έχουμε κλείσει μάτι, ταχυκαρδίες ξαφνικές που μας στρεσάρουν περισσότερο, εφίδρωση σαν να μας ρίχνουν παγωμένο νερό στην πλάτη, ξαφνικός πονοκέφαλος, δύσπνοια, ναυτία, ακόμη και ξαφνικά εξανθήματα στο δέρμα μας.
Το εργασιακό άγχος μας χτυπά και συναισθηματικά και εκδηλώνεται με ένταση, με θυμό με κακή διάθεση, με μελαγχολία, με το συναίσθημα να μαυρίζει η ψυχή μας χωρίς λόγο απλά και μόνο που μπαίνουμε στο χώρο εργασίας.
Αλλαγές παρουσιάζονται στα άτομα με εργασιακό στρες και στη συμπεριφορά τους. Έτσι ένας καλός και αγαπητός σε όλους συνάδελφος με άψογη συμπεριφορά, πράος, ξαφνικά μεταβάλλεται σε έναν δύστροπο άνθρωπο , επιθετικό προς όλους (πλην του αφεντικού), έναν άνθρωπο που απομονώνεται , που όταν γυρνάει σπίτι δεν έχει καμία σεξουαλική επιθυμία και όρεξη, που δεν κοιμάται πολύ που δεν τρώει σχεδόν καθόλου.
Η τελευταία αλλαγή παρουσιάζεται στο νοητικό επίπεδο και έχει να κάνει με μειωμένη αντίληψη, με δυσκολία συγκέντρωσης, με κάθετη πτώση της απόδοσης και με χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Στις χρόνιες μορφές του το εργασιακό στρες τείνει να γίνει μάστιγα για τον άνθρωπο με πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις για την υγεία γενικότερα. Διαταραχές καρδιάς, πίεση, κατάθλιψη, διαταραχές του πεπτικού συστήματος ή και ακόμη του ανοσοποιητικού.
Τι κάνουμε για να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά; Καταρχήν αναγνωρίζουμε το πρόβλημα και συνειδητοποιούμε ότι άγχος είναι διαχειρίσιμο. Και αν δεν μπορούμε μόνοι μας να το διαχειριστούμε, η βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο, μπορεί να είναι σημαντική και ουσιαστική.
Βοηθάει πάρα πολύ επίσης η γυμναστική γιατί μας εκτονώνει και γιατί έχει αποδειχτεί ότι οι “μαύρες” σκέψεις που μας δημιουργούν στρες απομακρύνονται. Επίσης οι τεχνικές της αναπνοής μας βοηθούν να καταπραΰνουμε το στρες όταν μας πιάνει, εν τη γενέσει του. Το θέμα είναι πως αντιδρούμε εμείς όταν έρχεται το στρες. Και πώς εμείς μαθαίνουμε τον εαυτό μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
κρίσεις πανικού: μην πανικοβάλεστε είναι σημαντικό
εννέα συμβουλές για να εργαζόμαστε χωρίς άγχος
μάθετε τα πάντα για το ΑΓΧΟΣ στην εγκυκλοπαίδεια του iatropedia