Βιοδιασπώμενη «αποθήκη» φαρμάκου με hi-tech χάπι

Ίσως είναι η λύση που περιμένουν ένας στους τέσσερεις πάσχοντες από χρόνιο πόνο για τους οποίους η κατάποση της φαρμακευτικής αγωγής συνεπάγεται πλείστες παρενέργειες. Βασισμένη στην νανοτεχνολογία, η μέθοδος που ανέπτυξαν ερευνητές του ΜΙΤ στις Ηνωμένες Πολιτείες προβλέπει την ελεγχόμενη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής για μεγάλο χρονικό διάστημα με την χρήση ενός χαπιού με εξαιρετικά λεπτά στρώματα βιοδιασπώμενης επικάλυψης που θα του επιτρέπουν να δρα σταδιακά, εκχέοντας σε σταθερές δόσεις το φάρμακο εκεί ακριβώς που πρέπει έως και για έναν χρόνο.

Το hi-tech χάπι ουσιαστικά λειτουργεί σαν μια «αποθήκη» φαρμάκου μέσα στο σώμα ενώ επειδή είναι βιοδιασπώμενο, όταν τελειώσει την αποστολή του απλώς… εξαφανίζεται. Η μεγάλη πρόκληση που είχαν να αντιμετωπίσουν οι επιστήμονες ήταν πώς το βιοδιασπώμενο περίβλημα θα ήταν αρκετά λεπτό ώστε να αφήνει τα μόρια του σκευάσματος στο σημείο του προβλήματος και παράλληλα να διαρκεί για μεγάλο διάστημα. Η απάντηση ήταν ένας μηχανισμός που περιορίζει το ρυθμό της υδρόλυσης –την διαδικασία όπου το νερό στο σώμα διασπά τους δεσμούς που συγκρατούν το φάρμακο οδηγώντας στην απελευθέρωσή του– με την μορφή μιας εξαιρετικά λεπτής πολυστρωματικής μεμβράνης επικάλυψης.

Η ιδέα δοκιμάστηκε χρησιμοποιώντας δικλοφενάκη (ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες που συχνά συνταγογραφείται για την οστεοαρθρίτιδα, πόνους ή φλεγμονές) επιτυγχάνοντας την σταθερή απελευθέρωσή της επί 14 μήνες χωρίς οι δραστικές της ουσίες να καταστραφούν. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πολυστρωματική επικάλυψη μπορεί να εφαρμοσθεί και σε βιοδιασπώμενα νανοσωματίδια, ενέσιμα απευθείας στο σημείο του σώματος που απαιτείται το φάρμακο, ή ως επικάλυψη μονίμων συσκευών όπως π.χ ορθοπεδικών εμφυτευμάτων, με την ποσότητα του απελευθερωθέντος φαρμάκου να ρυθμίζεται από τον αριθμό των στρωμάτων επικάλυψης. Επίσης, η νέα μέθοδος θα μπορούσε να λειτουργήσει και για την θεραπεία νόσων όπως η φυματίωση όπου οι ασθενείς οφείλουν να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή σε τακτική βάση για τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Το επόμενο βήμα τώρα είναι η εύρεση του βέλτιστου τρόπου μεταφοράς διαφορετικών μορίων φαρμάκου στην πολυστρωματική επικάλυψη και πώς η τεχνική θα λειτουργήσει αποτελεσματικά σε διαφορετικούς οργανισμούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ο καρκίνος δεν «κοιμάται» με τα… υπνωτικά χάπια

Τα φάρμακα που ρίχνουν τη χοληστερίνη καταστρέφουν το συκώτι;